شاهین تهرانی
برنامه جام حذفی در لیگ امسال به شدت بحث برانگیز و چالش‌ساز شده است! این چالش‌ها از همان زمانی آغاز شد که سازمان لیگ با تاکید بر برگزاری داربی در بد‌ترین شرایط پرسپولیسی‌ها، سروصدای هواداران تیم سرخ‌پوش تهرانی را در آورد و زمانی به اوج خود رسید که ناگهان زمان برگزاری فینال جام حذفی بیش از یک ماه به تعویق افتاد تا بهمن پراضطراب برای استقلالی‌ها آسان‌تر از قبل شود! 
اماآخرین پرده‌ای که در برنامه‌ریزی پر مسأله جام حذفی به نمایش در آمد، تعیین شیراز به عنوان محل برگزاری فینال این جام بوده است!
در این رابطه، در اولین سئوال باید پرسید که چرا فینال جام حذفی در شرایطی که دو تیم از یک شهر نیستند، به صورت تک بازی برگزار شود؟ و در سئوال دوم باید به دنبال آن بود که انتخاب شیراز به عنوان محل برگزاری تک بازی فینال کار‌شناسی شده است؟
به راستی چرا شیراز؟ مگر نه اینکه شیراز به بوشهر نزدیک است و این نزدیکی مسلماً شرایط را برای هواداران پرشور شاهینی‌ها بهتر خواهد کرد؟
اما نکته جالب اینجاست که استقلالی‌ها هرگز به انتخاب سازمان لیگ حتی اعتراضی نکردند! گویی که آنها تمام کارت‌هایشان را در به تعویق انداختن زمان بازی سوزانده بود و در رابطه با مکان برگزاری فینال، «مجبور» به تمکین از سازمان لیگ بودند!
اما چرا شیراز؟ آیا انتخاب شیراز به عنوان محل برگزاری فینال می‌تواند به حضور طولانی مدت عزیز‌الله محمدی رئیس سازمان لیگ بر‌تر در فوتبال شیراز مربوط باشد؟
اصلی‌ترین ایرادی که به ورزشگاه حافظیه شیراز به عنوان میزبان فینال وارد شده، زمین ناهموار و بسیار نامناسب آن است. این واقعیت تلخ در بازی استقلال و مقاومت شهید سپاسی شیراز به نمایش عمومی در آمد. زمین ناهموار و پر از چاله و چوله حافظیه در آن بازی، عملاً مجتبی جباری (به عنوان تکنیکی‌ترین بازیکن زمین) را از میدان حذف کرده بود و این برای تیمهای فینالیست جام حذفی امسال یعنی استقلال تهران و شاهین بوشهر که تیم‌هایی تکنیکی و روی زمین هستند، در حکم یک سم مهلک است! که قطعاً به نازیبا‌تر شدن فینال کمک خواهد کرد! آیا هدف سازمان لیگ زشت‌تر شدن دیداری است که به دلیل وجود حواشی و حساسیتهای فراوان معمولاً نازیبا از کار در خواهد آمد؟ در حالی که زمین مناسب ابتدایی‌ترین ابزار برای برگزاری یک مسابقه فوتبال است که باید شرایطش را داشته باشد.
شیراز در حالی به عنوان محل برگزاری فینال انتخاب شده که همین حالا در شهرهایی چون تبریز، مشهد، اصفهان و حتی انزلی و رشت، شاهد زمینهای بسیار خوبی هستیم که آماده برگزاری بازی هستند! پس دلیل پافشاری سازمان لیگ و اصرار آنها برای برگزاری بازی در زمین ناهموار حافظیه شیراز چیست؟
موضوع زمانی جدی‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم برنده این بازی علاوه بر در دست گرفتن جام حذفی لیگ امسال یکی از دو سهمیه قطعی فوتبال ایران در رقابتهای قاره‌ای را هم به خود اختصاص می‌دهد. آیا نماینده‌ای که قرار است پرچمدار فوتبال باشگاهی ایران در لیگ قهرمانان آسیا باشد، باید از دل فوتبالی «الابختکی» و «بکش زیرش» بیرون آمده باشد؟ در زمین حافظیه شیراز که به هیچ سبک و تاکتیکی نمی‌توان فوتبال کرد!
امیدواریم فدراسیون فوتبال و مسئولین ذیربط پا پیش بگذارند و به این مسأله مهم رسیدگی کنند.
