ملاقات خصوصی «محمدرضا یزدانی خرم» هم خیلی خبر مهمی نبود که خبر مهم‌تر پرکردن برگه ثبت نام شرکت در انتخابات ریاست فدراسیون کشتی از سوی «رسول خادم» بود.
گذشته از اصل خبر ثبت نام «رسول خادم» حقیقت دیگری پشت این قضیه است و آن تمایل قهرمان جهان و المپیک به خدمت کردن به کشتی و پیغام به سایر کاندیداها است که با حضور «رسول» دیگر نیازی به حضور آنان نیست.
هر چند قهرمانانی چون عباس جدیدی، علیرضا حیدری، علیرضا دبیر، حسن رنگرز، امیررضا خادم و همین طور شمس‌الدین حسینی (وزیر سابق اقتصاد و امور دارایی) و حسین هدایتی (!) هم برای حضور در کوران این انتخابات اظهار تمایل کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد این جایگاه بیش از هر کس دیگری – با احترام به تمامی گزینه‌های مورد اشاره – لایق رسول خادم است. قهرمانی که در عالم کشتی به آنچه استحقاقش را داشته رسیده و دین خود را به ورزش کشور ادا کرده است و حالا باید در جایگاه تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی قرار بگیرد تا کشتی ایران از تجربیات و دانش وی استفاده کند.
بدیهی است طی سالهای گذشته تا به امروز پیچ‌های کشتی کماکان ناشناخته باقی مانده و گره‌های کور مدیریتی همچنان باز نشده‌اند. در کنار آن باید به مشکلات مالی و بدهی حدوداً ۶ میلیارد تومانی فدراسیون نیز اشاره کرد. از سوی دیگر فرصت زیادی برای ترمیم این ضعف‌ها وجود ندارد و طی زمان کوتاهی باید این نقصان و ایراد‌ها به حداقل برسد. البته «رسول خادم» چنانچه به عنوان ریاست فدراسیون کشتی برسد، می‌تواند برای برون رفت ورزش اول کشورمان نقشه بکشد و سوابق مدیریتی این قهرمان خوش اخلاق و دوست داشتنی نیز گواه این ادعاست.
سال‌ها ما ورزشی‌نویسان از «رسول خادم» به دلیل حضور در عرصه‌های غیرورزشی، سیاسی و مشخصاً شورای شهر تهران گله‌مند بودیم و حالا که قهرمان المپیک آتلانتا به ورزش بازگشته، وظیفه همه ما است تا دست به دست آقا رسول بدهیم تا پلی برای موفقیت‌های هر چه بیشتر کشتی بسازیم.
