به گزارش رسانه های اسپانیایی زبان، در سالهای اخیر آمریکای لاتین به سمت چین و ایران و به طور کلی کشورهای جنوب سوق یافته و از آمریکا دور شده است.

سفر های رییسجمهوری به آمریکای لاتین و قدم نهادن به منطقهای که درگذشته نهچندان دور حیاط خلوت آمریکا به حساب میآمد، موضوعی است که حکایت از عزم ایران برای افزایش نفوذ و تاثیرگذاری خود در این منطقه دارد. 

به گزارش رسانه های اسپانیایی زبان، در سالهای اخیر آمریکای لاتین به سمت چین و ایران و به طور کلی کشورهای جنوب سوق یافته و از آمریکا دور شده است. تحولات مزبور به دو عامل بستگی دارد: اولین عامل را می توان کاهش نسبی برتری سیاسی و اقتصادی آمریکا در ادوار جدید و بی توجهی به آمریکای لاتین به دلیل دغدغههای دیگر به ویژه جنگ در عراق و افغانستان در دوران 'بوش' دانست.
عامل دیگر، به بالا رفتن اعتماد به نفس دولتمردان آمریکای لاتین و ابراز استقلال سیاسی آنها برمی گردد که یا به دلیل کسب ثبات اقتصادی و شکلگیری دموکراسیهای با ثباتتر به وجود آمده است ، و یا به علت روی کار آمدن دولتهای چپگرا که به دلایل ایدئولوژیک در پی متحدین جدید هستند.
در واقع می توان گفت که اکنون با دولتهایی در آمریکای لاتین مواجه هستیم که به شدت از سیاستهای سلطهطلبانه آمریکا متنفرند و تلاش میکنند تا دایره متحدین خود را در مسیر مبارزه با امپریالیسم گسترش داده و در جهت تقویت ائتلاف خود در تقابل با آمریکا حرکت کنند.
میزان روابط تجاری بین ایران و این منطقه طی سالهای اخیر سه برابر شده است و تنها در سال 2010 این رقم 5/3 میلیارد دلار بوده است.کامبیز جلالی مدیر کل بخش آمریکای لاتین وزارت امور خارجه ایران، روز هفدهم اردیبهشت 91در نشست اقتصادی با سفرای بولیوی، برزیل، کوبا، مکزیک، نیکاراگوئه و ونزوئلا در بوشهر اعلام کرد: در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد 250 توافقنامه تجاری با کشورهای آمریکای لاتین به امضا رسیده است.
براساس این گزارش، تاسیس بانک مشترک، راه اندازی شبکه های تلویزیونی اسپانیایی زبان و رشد تجارت بین ایران و آمریکای جنوبی از یک میلیون دلار به چندین میلیارد دلار، نشان از استحکام جا پای ایران در منطقه آمریکای لاتین دارد. با یک برنامه سرمایهگذاری، شرکتهای ایرانی در ونزوئلا علاوه بر ایجاد کارخانه خط تولید تراکتورسازی، دوچرخه و خودرو، اقدام به احداث مسکن برای افراد کمدرآمد کردند و طرح ساخت کارخانه های سیمان و پتروشیمی را هم در این کشور در دستور کار دارند.
ایران همچنین در طرحهای مالی و صنعتی در بولیوی، نیکاراگوئه و اکوادور مشارکت کرده است. آمادگی ایران و اکوادور بر توسعه روابط اقتصادی، امضای قراردادهای تجاری، حذف تعرفه های گمرکی به منظور غلبه بر بروکراسی اداری و همچنین حمایت اکوادور از توسعه صلح آمیز هستهای ایران نشان از تقویت روابط دو کشور می باشد.
سرمایهگذاریهای ایران در بولیوی در یک افق 5 ساله در بخش های منابع گازی، معدنی، تولید برق و توسعه ساختارهای زیربنایی و کشاورزی است. طبیعی است که افزایش حضور و نفوذ ایران در آمریکای لاتین به منزله به چالش کشیدن واشنگتن در مکانی است که زمانی عمق استراتژیک آن محسوب می شد.
ایران توانسته است طی سالهای گذشته، با توسعه سفارتخانه و مراکز فرهنگی در 17 کشور آمریکای لاتین از جمله ونزوئلا، شیلی،کلمبیا، اکوادور، نیکاراگوئه، اروگوئه و غیره و نیز افزایش تعداد هیاتهای اعزامی خود به این منطقه و معرفی نفراتی برای این گروهها که تعدادشان از یک هیات دیپلماتیک عادی، بسیار بیشتر است، حضور خود در منطقه آمریکای لاتین را ملموس تر و پررنگتر از گذشته کند. گسترش روابط سیاسی اقتصادی ایران با کشورهای حوزه آمریکای لاتین در شرایطی است که آمریکا همواره به دنبال منزوی کردن ایران است.
در همین زمینه اندیشکده 'واشنگتن' در مقالهای به قلم 'متیو لویت' معاون خزانهداری و دستیار حوزه امنیت سازمان اطلاعات و تجزیه و تحلیل و رییس 'موسسه برنامه سیاست استاین در حوزه عملیات ضد تروریسم و جاسوسی برای خاور نزدیک'، خطاب به سیاستمداران و سیاستگذاران آمریکا هشدار داده بود که ' باید همزمان با تصمیمگیری درخصوص بهترین راه برای پاسخگویی و واکنش به اقدامات ایران، نیم نگاهی نیز به مرزهای جنوبی آمریکا و حیاط خلوت کشور خود داشته باشند.'
عامل دیگر، به بالا رفتن اعتماد به نفس دولتمردان آمریکای لاتین و ابراز استقلال سیاسی آنها برمی گردد که یا به دلیل کسب ثبات اقتصادی و شکلگیری دموکراسیهای با ثباتتر به وجود آمده است ، و یا به علت روی کار آمدن دولتهای چپگرا که به دلایل ایدئولوژیک در پی متحدین جدید هستند.
در واقع می توان گفت که اکنون با دولتهایی در آمریکای لاتین مواجه هستیم که به شدت از سیاستهای سلطهطلبانه آمریکا متنفرند و تلاش میکنند تا دایره متحدین خود را در مسیر مبارزه با امپریالیسم گسترش داده و در جهت تقویت ائتلاف خود در تقابل با آمریکا حرکت کنند.
میزان روابط تجاری بین ایران و این منطقه طی سالهای اخیر سه برابر شده است و تنها در سال 2010 این رقم 5/3 میلیارد دلار بوده است.کامبیز جلالی مدیر کل بخش آمریکای لاتین وزارت امور خارجه ایران، روز هفدهم اردیبهشت 91در نشست اقتصادی با سفرای بولیوی، برزیل، کوبا، مکزیک، نیکاراگوئه و ونزوئلا در بوشهر اعلام کرد: در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد 250 توافقنامه تجاری با کشورهای آمریکای لاتین به امضا رسیده است.
براساس این گزارش، تاسیس بانک مشترک، راه اندازی شبکه های تلویزیونی اسپانیایی زبان و رشد تجارت بین ایران و آمریکای جنوبی از یک میلیون دلار به چندین میلیارد دلار، نشان از استحکام جا پای ایران در منطقه آمریکای لاتین دارد. با یک برنامه سرمایهگذاری، شرکتهای ایرانی در ونزوئلا علاوه بر ایجاد کارخانه خط تولید تراکتورسازی، دوچرخه و خودرو، اقدام به احداث مسکن برای افراد کمدرآمد کردند و طرح ساخت کارخانه های سیمان و پتروشیمی را هم در این کشور در دستور کار دارند.
ایران همچنین در طرحهای مالی و صنعتی در بولیوی، نیکاراگوئه و اکوادور مشارکت کرده است. آمادگی ایران و اکوادور بر توسعه روابط اقتصادی، امضای قراردادهای تجاری، حذف تعرفه های گمرکی به منظور غلبه بر بروکراسی اداری و همچنین حمایت اکوادور از توسعه صلح آمیز هستهای ایران نشان از تقویت روابط دو کشور می باشد.
سرمایهگذاریهای ایران در بولیوی در یک افق 5 ساله در بخش های منابع گازی، معدنی، تولید برق و توسعه ساختارهای زیربنایی و کشاورزی است. طبیعی است که افزایش حضور و نفوذ ایران در آمریکای لاتین به منزله به چالش کشیدن واشنگتن در مکانی است که زمانی عمق استراتژیک آن محسوب می شد.
ایران توانسته است طی سالهای گذشته، با توسعه سفارتخانه و مراکز فرهنگی در 17 کشور آمریکای لاتین از جمله ونزوئلا، شیلی،کلمبیا، اکوادور، نیکاراگوئه، اروگوئه و غیره و نیز افزایش تعداد هیاتهای اعزامی خود به این منطقه و معرفی نفراتی برای این گروهها که تعدادشان از یک هیات دیپلماتیک عادی، بسیار بیشتر است، حضور خود در منطقه آمریکای لاتین را ملموس تر و پررنگتر از گذشته کند. گسترش روابط سیاسی اقتصادی ایران با کشورهای حوزه آمریکای لاتین در شرایطی است که آمریکا همواره به دنبال منزوی کردن ایران است.
در همین زمینه اندیشکده 'واشنگتن' در مقالهای به قلم 'متیو لویت' معاون خزانهداری و دستیار حوزه امنیت سازمان اطلاعات و تجزیه و تحلیل و رییس 'موسسه برنامه سیاست استاین در حوزه عملیات ضد تروریسم و جاسوسی برای خاور نزدیک'، خطاب به سیاستمداران و سیاستگذاران آمریکا هشدار داده بود که ' باید همزمان با تصمیمگیری درخصوص بهترین راه برای پاسخگویی و واکنش به اقدامات ایران، نیم نگاهی نیز به مرزهای جنوبی آمریکا و حیاط خلوت کشور خود داشته باشند.'