البته این در حالی است که تنها تاکنون رژیم صهیونیستی از برگزاری همه پرسی در اقلیم کردستان حمایت کرده است بطوریکه بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد : " از تلاش‌های مشروع مردم کرد برای دستیابی به دولت خود حمایت می‌کند. ”
همچنین "یائیر گولان" ژنرال سابق رژیم صهیونیستی در اندیشکده سیاست خاور نزدیک واشنگتن اظهار داشت، با توجه به بی ثباتی در منطقه خاورمیانه تشکیل یک موجودیت مستقل و مسنجم کُردی در وسط این باتلاق فکر بدی نیست.
در این میان جدعون ساعر از وزرای سابق اسرائیل بر این باور است که کُردها نیازمند تشکیل یک دولت مستقل هستند زیرا آنان نیز مانند یهودیان یک اقلیت در خاورمیانه به شمار می آیند.
اما سوالی که مطرح می شود آن است که چرا رژیم صهیونیستی دلسوز و خیرخواه مردم کردستان عراق شده است
ناگفته پیداست اکنون رژیم صهیونیستی همچون گذشته به دنبال یک متحد جدید در منطقه است و اگر زمانی دلیل آن تنها خروج از انزوای منطقه‌ای و مقابله با دشمنان عرب بود، اکنون ایران نیز به جمع آنها اضافه شده است. در واقع، رژیم صهیونیستی به کردستان به عنوان یک "وزنه متعادل‌کننده" در برابر دشمنان خود نگاه می‌کند و اکنون با بالاگرفتن تنش‌های منطقه‌ای بویژه در سوریه و عراق و ادعاهایی که به طور همزمان در رابطه با نفوذ رو به گسترش ایران در منطقه مطرح می‌کند
از همین روی به نظر می رسد رژیم صهیونیستی جدای تقابل با دشمنان منطقه‌ای، دلیل دیگر حمایت رژیم صهیونیستی از همه‌پرسی جدایی کردستان را می‌توان در بحث امنیت انرژی جستجو کرد. همانگونه که خبرگزاری اسپوتنیک روسیه چندی پیش گزارش داد، اسرائیل با حمایت از تشکیل یک دولت کُردی مستقل در واقع با یک تیر دو نشان را هدف قرار داده است؛ اول اینکه باعث تضعیف رقبای منطقه‌ای خود شود و دیگر آنکه مشکل انرژی خود را نیز حل کند.
خبرگزاری رویترز، جمعه سی‌ام خرداد 1393 یعنی همزمان با تحرکات داعش برای اشغال موصل اعلام کرد، که شرکت‌هایی از اسرائیل تماس‌هایی را با مقامات ارشد اقلیم خودگردان کردستان برای خرید نفت از این منطقه داشته‌اند. در این گزارش ذکر شده است، که نخستین نفتکش حامل نفت استخراج شده زیر نظارت کردستان عراق در بندر اسرائیلی اشکلون در آب‌های دریای مدیترانه پهلو گرفته بود. حتی چند سال پیش از این نیز، تحرکات اقتصادی صهیونیست‌ها در بخش‌های غیر نقتی اقلیم کردستان آغاز شده بود و اندیشکده صهیونیستی «مرکز امور عمومی جروزالم» در تابستان 2012 از احداث فرودگاه بین‌المللی اربیل توسط شرکت‌های صهیونیستی خبر داده بود.
میدان نفتی کرکوک یکی از بزرگترین میدان‌های نفتی عراق است که حجم ذخایر آن بالغ بر 10 میلیارد بشکه تخمین زده شده است. مسئولیت استخراج نفت از این میدان نفتی هم‌اکنون برعهده شرکت نفت عراق است اما در صورت جدایی کردستان عراق و انتقال اختیار بهره‌برداری از آن به اقلیم کردستان، این میدان نفتی می‌تواند تا سالها خیال رژیم صهیونیستی را از واردات نفت خام آسوده کند.
از سوی دیگر در شرایط فعلی صهیونیست ها در حال تثبیت موقعیت خود در اقتصاد منطقه هستند. آنها در سال های پس از 1993 کوشیدند خود را وارد تحولات اقتصادی خاورمیانه نمایند و برای نیل به این مقصد انواع روش ها را به کار بردند. ایجاد بنگاه های اقتصادی، حضور در مجامع بین المللی و منطقه ای مثل نشست اقتصادی دوحه، ایجاد شرکت های مشترک مثل تأسیس شرکت های آب شیرین کنی با مصر و برخی کشورهای حوزه خلیج فارس، حضور در پروژه های نفتی و گازی و ... صهیونیست ها می کوشند ابتدا در حوزه های اقتصادی نفوذ نمایند، در مرحله بعد موقعیت خود را تثبیت خواهند کرد و در مرحله سوم دست به اقدامات مخرب اقتصادی خواهند زد.
همچنین حضور در بازار سرمایه گذاری کردستان عراق از منافع راهبردی رژیم صهیونیستی در منطقه است. از سوی دیگر از آنجا که عمران و ایجاد تأسیسات و زیرساخت‌های قابل توجه در کردستان از سوی رژیم‌های گذشته عراق، همواره مورد بی توجهی قرار داشته.، اربیل را ترغیب می کند که در این زمینه از حامیان استقلال کردستان یاری جوید. بر همین اساس در صورت استقلال این منطقه، زمینه برای حضور شرکت‌های تجاری و اقتصادی رژیم صهیونیستی بیش از پیش فراهم می شود تا در زمینه پروژه های مختلف صنعتی، کشاورزی، حمل و نقل و ارتباطات در منطقه کردستان فعالیت کنند.
با توجه به آنچه بالا ذکر شد به نظر می رسد حمایت تمام قد رژیم صهیونیستی ازبرگزاری همه پرسی در اقلیم کردستان از سر خیرخواهی برای قوم کرد در عراق نیست بلکه در کنار اهداف سیاسی و امنیتی که رژیم صهیونیستی در این خصوص دنبال می کند چشم طمع به منابع نفتی و پتانسیل های اقتصادی اقلیم کردستان نیز دارد .
به بیان دیگر رژیم صهیونیستی برنامه حساب شده ای برای غارت منابع نفتی و بازارهای اقتصادی کردستان عراق تدارک دیده است و اگر این مسئله محقق شود تنها کسانی که متضرر می شوند مردم کردستان عراق هستند که به امید دست یابی به وضعیت رفاهی واقتصادی از حاکمیت دولت مرکزی عراق خارج شده اند اما در عوض تبدیل به مستعمره اسراییل خواهند شد .
در حالی که خاندان بارزانی و مسئولان کردستان عراق اگر دلسوز قوم کرد هستند لجاجت و خودرایی را باید کنار گذاشته و ایجاد تعامل با دولت مرکزی همچنین تعریف و ارتباط قوی تر با دو همسایه خود یعنی ایران و ترکیه را در دستور کار خود قرار دهد تا بتواند روزهای بهتری رابرای مردم خود رقم بزنند اما به نظر می رسد مسعود بارزانی در اثبات سرسپردگی به امریکا و اسراییل بسیار عجله دارد تا اینکه بخواهد خیرو صلاح قوم کرد و منطقه را در نظر بگیرد .