با خواندن این متن این سوال پیش می آید که به راستی چه کسی باید از مردم عذرخواهی کند؟
اگر به گذشته ی مدیریتی کشور نگاهی بیاندازیم در می یابیم که از 43 سال عمر جمهوری اسلامی چیزی حدود 32 سال آن در اختیار جریانی قرار داشته که آقای عارف هم در آن حلقه تعریف می شوند بنابراین جریان اصلاح طلب به هیچ عنوان نمی تواند منتقد کاستی های موجود در کشور باشد و ادعای حق طلبی کند این جریان تنها می تواند بابت تمام کاستی ها و سوء مدیریت ها از پیشگاه ملت طلب بخشش نماید.
عارف همچنین در بخش دیگری از یادداشت خود می نویسد: "معتقدم یکی از چالش‌هایی که حاکمیت با آن روبرو است، عدم صداقت و شفافیت با مردم است. در طول ۴ دهه گذشته، عدم صداقت با ملت ایران در مقاطعی آسیب‌های جدی به روند توسعه و پیشرفت ایران وارد کرده و باعث ایجاد هزینه‌هایی برای کشور و ملت شده است."
این سخنان در حالی مطرح می شود که بیشترین دولتی که با عدم صداقت با مردم برخورد کرد دولت تدبیر و امید بود که مورد حمایت اصلی این جریان قرار داشت. پیوند زدن حل مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم به برجام تنها بخش کوچکی از دروغ هایی است که دولت مورد حمایت این جریان به مردم تحویل داد.
شفافیت زدایی و افزایش فاصله طبقاتی بین مردم و مسئولان در این سالها باعث به وجود آمدن گاندوهای امنیتی، اقتصادی و سیاسی در صحنه ملی و ضربه بر حیثیت نظام در سطح بین‌المللی شد.
جالب اینجاست که جناب عارف به خاطر بی صداقت ترین رئیس جمهور تاریخ ایران از رقابت های انتخاباتی کنار رفت تا سبد رای آنها واحد شود.