حسن باقری
یکم: وزارت امور خارجه بریتانیا نگرانی خود را از وضعیت حقوق بشر در ایران ابراز داشت.
تصویری سیاه از وضعیت حقوق بشر در ایران وجود دارد.
گزارش گزارشگر سازمان ملل، کارنامه جالبی از وضعیت حقوق بشر در ایران ترسیم نمی‌کند و...
اینها فقط سه نمونه کوچک از فضاسازی رسانه‌های غربی در سال گذشته، همزمان با گزارش احمد شهید گزارشگر سازمان ملل و با هدف – به زعم آنها – وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی است، از صدای آمریکا، بی بی سی تا رادیو فرانسه و رادیو فردا؛ اما چرا به این بحث پرداختیم؟
واقعیت آن است که «حقوق بشر» موضوعی است که امروز هر بت آلوده‌ای مدعی آن است اما اصل ماجرا را از زبان رهبر فرزانه انقلاب داشته باشیم: «اسم حقوق بشر را می‌آورند، اسم دموکراسی می‌آورند، اسم انرژی هسته‌ای را در یک برهه‌ای می‌آورند، اینها را بهانه دشمنی قرار می‌دهند لکن واقع قضیه چیز دیگری است؛ واقع قضیه این است که اینها می‌دانند اسلام می‌تواند امت اسلامی را به یک قدرت عظیم تبدیل کند، با این مخالف اند، می‌دانند که نام و یاد و زندگی و سیره و تعالیم پیغمبر می‌تواند امت اسلامی را از رخوت خارج کند، به او نشاط بدهد، او را درصحنه بین‌المللی تبدیل به یک عنصر اثرگذار و متنفذ کند، عزت به او ببخشد؛ این را نمی‌خواهند، با این دشمنی می‌کنند والا کیست که نداند آمریکاییها اولین دشمن حقوق بشراند، منظورم سیاستمداران، سردمداران، متنفذین، گردانندگان رژیم آمریکا و رژیم صهیونیستی است که اولین دشمنان بشریت‌اند... پرچم طرفداری از شکنجه را در دست گرفته‌اند، آن وقت اسم حقوق بشر می آورند.
دوم: مقابل این نااهلی و نامردمی سی ساله، اما جمهوری اسلامی ایران هم بیکار نمانده و در پانزدهم مرداد ماه 1369 و در جریان اجلاس وزرای امور خارجه سازمان کنفرانس اسلامی، اعلامیه حقوق بشر اسلامی را در 25 بند به تصویب رساند، اعلامیه‌ای که با آیه 25 سوره مبارکه روم آغاز و با تأکید بر شریعت اسلام به عنوان تنها مرجع تغییر و توضیح مواد این اعلامیه، خاتمه یافته و از امور خصوصی افراد همچون مسکن و خانواده تا مهمترین مسائل کلان جامعه بشری مثل عدم استفاده از سلاحهای کشتار جمعی را در برگرفته است.
دنیا کوچک است و کوچکتر از آن، تاریخ؛ یک نمونه‌اش هم اینکه سالروز تصویب اعلامیه حقوق بشر تصادفی درست می‌آید بیخ گوش آن «پسرک» احمق بی اصل و نسب و آن«مرد چاق» مفت خور بد ترکیب... نه، اشتباه نشود؛ «پسرک» و «مرد چاق» نام همان دو بمب اتمی است که آمریکاییها لطف کردند و برای جلوگیری از ادامه جنگ جهانی دوم(!) بر سر مردم هیروشیما و ناکازاکی انداختند و فله‌ای چند میلیون نفر را به خاک و خون کشیدند تا جنگ زودتر تمام شود.
سوم: آمریکاییها در سالهای اخیر تلاش کرده‌اند تا جمهوری اسلامی ایران را در میانه مثلث اتهام هسته‌ای تروریسم و حقوق بشر گرفتار نمایند اما خود بهتر از هر کسی می‌دانند که از دو ضلع اول طرفی نخواهند بست و لذا تمام وجه همت خود را بر مسأله حقوق بشر، دموکراسی و معارضه‌سازی و حمایت از آنها قرار داده‌اند.
علی رغم آنکه آمریکا می‌داند جریان فتنه در ایران مهار شده و رهبران آن ظرفیتی برای بحران‌سازی ندارند لکن سیاست شکاف در درون نظام در دستور کار آنها است.
این ترفند که احتمالاً در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ابعادش گسترده‌تر خواهد شد، از منظر تحولات منطقه و بیداری اسلامی نیز برای نظام سلطه امری حیاتی است تا تصویر ایران، فاقد الگوسازی و اثرگذاری در منطقه و جهان باشد.
این موضوع البته مثل همیشه از نگاه ژرف رهبر فرزانه انقلاب پنهان نماند و معظم له در دیدار با مسئولین نظام بر آن تاکید کردند: «واقعیت دیگر این است که دشمنی این چند دولت مستکبر با نظام اسلامی به اصل نظام برمی‌گردد اما آنها تلاش می‌کنند که علت مقابله با ملت ایران را مسأله هسته ای و دفاع از حقوق بشر جلوه دهند البته با پرونده بسیار سیاه آمریکا، صهیونیزم، انگلیس و دیگر مستکبران در زمینه حقوق بشر هیچکس این دروغهای آنها را باور نمی‌کند.
هر چند می توان هجمه نظام سلطه با ابزار حقوق بشر را نیز بخشی از زنجیره وادار نمودن ایران به خواست ناحق شان در موضوع هسته ای قلمداد کرد اما به نظر می‌رسد که در دو سال اخیر مهمتر از موضوع هسته ای شرایط منطقه و بیداری اسلامی است.
مهار و کنترل ایران، سوریه، حزب الله و گروههای فلسطینی تنها راهکار غرب برای کنترل بیداری اسلامی در منطقه و مدیریت و احیاناً انحراف در آن است.
اینکه مقامات آمریکا رویکرد و راهبردهای اصلی خود را در قبال انقلاب اسلامی و ایران تغییر نداده‌اند و با اشکال گوناگون و با سیاستهای متنوع، یک خط ثابت را برای براندازی دنبال می‌کنند، امری روشن و غیر قابل تردید است ولی اینکه این راهبردها تا چه میزان امکان تحقق دارد و به چه نتایجی می‌رسد به نوع برخورد، تدبیر و سیاستهای کشورمان باز می گردد.
با این نگاه کلی به برنامه‌ریزی های دشمن می‌توان به اهمیت و حکمت بلند مواضع و اقدامات رهبر معظم انقلاب بیش از پیش واقف شد.
