پایان یک قصه
محمود احمدینژاد اولین نشانههای تحریم انتخابات 1400 را در وزارت کشور و با اعلام اگر مرا رد صلاحیت کنید در انتخابات شرکت نمیکنم بروز و ظهور داد او همچنین پس از عدم تائید صلاحیتش در گفتگو با شبکه «CNBC» گفت: هر تصمیمی که مانع از تأثیرگذاری مردم بر نتیجه انتخابات شود، مغایر روح انقلاب و قانون اساسی است. انتشار ویدئوها و صوتها او در شبکههای معاند مورد استقبال جدی قرار گرفت و اتمامحجتی برای پایان داستان شخصیت سیاسی بود که در نیمه راه از قطار انقلاب پیاده شد.
همچنان سوار بر خر شیطان
میرحسین موسوی که سال 88 با غائله تقلب کشور را دچار تحریم و آشفتگی کرد این بار که انتخابات با ذائقهاش خوش نیامد بر موضع 12 سال پیش خود پافشاری کرد او انتخابات ایران را تحقیرآمیز خواند و گفت در آن شرکت نمیکند، گویا موسوی همچنان به تاخت سوار بر خر شیطان است این در حالی است که هماندیشان او چون بهزاد نبوی، محمد خاتمی و حتی مهدی کروبی پای صندوقهای رأی آمدند.
براندازی و کمپین رأی بی رأی
مسیح علینژاد که تلاشهای براندازانهاش بر کمتر کسی پوشیده است این بار در گفتگو با شبکه سعودی ایران اینترنشنال خطاب به سلبریتیها و هنرپیشهها گفته بود: انگشت در خون کشتهشدگان ۴ دهه جمهوری اسلامی نزنید و برای انتخابات تبلیغ نکنید. البته شبکه سعودیها که مکانی برای دورهگردهای سیاسی خارج نشین بود هم با سلسله مصاحبه از افرادی چون سازگارا در مسئولیت رسانهای خود برای تحریم انتخابات سنگ تمام گذاشت.
تحریمیهای جنایتکار
مریم رجوی هم از قافله تحریمیها جا نماند تا مشخص شود آبشخور فکری تحریم رأی از کدام سمتوسو هدایت میشود البته تلاش آلبانی نشینها و خوی وحشیگری آنها در روز رأیگیری نشان از ترس آنها از گستردگی گفتمان انقلاب اسلامی دارد.
ملیجک پهلویها و تحریم
ربع پهلوی که دیگر از کارکردهای رهبری اپوزیسیون هم خلع شده در آستانه انتخابات اقدام به تحریم همهپرسی 1400 کرد و بدین ترتیب حلقه اتصال داخلیها و خارجیهای جریان تحریم انتخابات در کنار گروههایی مثل نهضت آزادی تکمیل شود.
این کمپینها البته خیلی زود عدم کاراییشان مشخص شد و درنهایت حضور مردم با تمام مشکلات و مصائب در 28 خرداد تیر خلاصی بر پیکر جریاناتی است که حالا تنها از طریق رقص و آواز و هنجارشکنیهای مضحک میکوشند حیات سیاسی خود را حفظ کنند.
