
ماموران آمریکایى رسما آمدند ایران، با چمدانهاى پر از دلار، الواط و اوباش و اراذل و بعضى از سیاستمداران خودفروخته را تطمیع کردند و کودتاى 28 مرداد سال 32 را در اینجا راه انداختند و حکومت مصدق را سرنگون کردند. جالب این است که بدانید حکومت مصدق که بهوسیله آمریکایىها سرنگون شد، هیچگونه خصومتى با آمریکایىها نداشت.
او در مقابله با انگلیسىها ایستاده بود و به آمریکایىها اعتماد کرده بود؛ امیدوار بود که آمریکایىها به او کمک کنند؛ با آنها روابط دوستانهاى داشت، به آنها اظهار علاقه مىکرد، شاید اظهار کوچکى مىکرد. با این دولت، آمریکایىها این کار را کردند؛ اما منافع استکبارى اقتضا کرد، آمریکایىها با انگلیسها همدست شدند، پولها را برداشتند آوردند اینجا و کار خود را کردند. مصدق اعتماد کرد، کتکش را خورد.
هدفى که برنامههاى کارى آمریکا در طول این دهها سال گذشته نشان مىدهد، گسترش سلطه نظامى و بهدنبال آن، سلطه سیاسى و اقتصادى است و تماما درجهت منافع کمپانیهایى که درواقع سیاست دولت آمریکا را آنها تعیین مىکنند، جهتگیریها را آنها به وجود مىآورند. به من آمارى دادند که دولت آمریکا از سال 1945 تا امروز در سرنگونى چهل دولت مستقل که تابع آمریکا نبودند، نقش ایفا کرده و در بیستوچند مورد دخالت نظامى داشته است! این دخالتها بدون استثنا با کشتار عمومى و با فجایع بزرگ همراه بوده است.
از زمان کودتاى بیستوهشتم مرداد، نزدیک به سى سال، بیست و پنج شش سال، حکومت ظالمانه محمدرضا - از بیستوهشتم مرداد (سال 32) تا سال 57 - و بعد هم از پیروزى انقلاب، مرتب آزار و اذیت و بدجنسى و خباثت نسبت به ملت ایران. در اوایل انقلاب هرکس خواست علیه انقلاب یک کارى بکند، آمریکایىها از او حمایت کردند. آخرىِ آنچه مردم به چشمشان دیدند، فتنه سال 88 است. رئیسجمهور آمریکا با کمال وقاحت ایستاد و از فتنهگران در تهران حمایت کرد. فهرست بدکارىهاى این دولت اینهاست.
بحث سر ملت آمریکا و مردم آمریکا نیست، آنها هم مثل بقیه مردماند؛ بحث سر رژیم آمریکاست، بحث سر دولت آمریکاست. چطور مىشود این چهره را با بزک و آرایش تغییر داد در مقابل چشم ملت ایران؟
قصد دشمنان خارجى، ایجاد ناامنى و اختلاف و ایجاد تردید و تزلزل است. اگر امروز ملت ایران و مسئولان کشور به آمریکا به چشم دشمن نگاه مىکنند، این یک عمل بىدلیل نیست. گفتند بیایید دیوار بىاعتمادى را برداریم. آن جناب در آنجا گفت، در اینجا هم بعضى قلمبه دستها فورا از خدا خواستند! همینهایى که به احتمال زیاد، بعضىشان وابسته به همان مراکز هم هستند و از آنجا پشتیبانى مىشوند، فورا این مسئله را دنبال کردند! مسئله اعتماد و عدم اعتماد نیست، مسئله این است که ملت ایران به گذشته خود که نگاه مىکند، تا اول انقلاب، از دولت آمریکا یکسره دشمنى نسبت به خودش مشاهده مىکند. تلقى ملت ما از دولت آمریکا این نیست که نسبتبه او اعتماد ندارد، بلکه او را دشمن خود مىداند.