وی با اشاره به اینکه در حوزه تولید و نشر آثار کودک و نوجوان بیشتر به بخش کودک توجه شده و از همین رو از نوجوانان غافل شدهایم، تصریح کرد: مشکلات در بخش ادبیات و شعر نوجوان بسیار زیاد است، درحالیکه در این دوره حساس سنی باوجود رسانههای موجود نیاز بیشتری به کتابها، داستانها و اشعار متناسب با نیازهای این گروه سنی احساس میشود.
خلیلی افزود: متأسفانه سختگیری در بخش آثار چاپشده خارجی کمتر است. ویترین مغازهها پر از کتابهای ترجمهشده خارجی است و تألیفات خوب بین هجوم گسترده آثار خارجی گم میشوند. متأسفانه ما فقط در یک جاده یکطرفه ترجمه حرکت میکنیم و فقط به دنبال واردکردن کتاب و فرهنگ هستیم و از صادر کردن آن به کشورهای دیگر خودداری میکنیم.
این مدرس دانشگاه با بیان این نکته که در حوزه ادبیات کودک نیازسنجی درستی صورت نمیگیرد،گفت: ارگانها و نهادهایی که با این دو مخاطب بسیار مهم درگیرند، سیاستها، روشها و نگاههای متفاوتی از هم دارند و متأسفانه در یک مسیر مشترک حرکت نمیکنند.
وی تصریح کرد: مشکل اصلی ادبیات کودک، نظام آموزشی ماست. ادبیات مدارس ما، بدون زیبایی، کسلکننده و بهشدت تعلیمی است و همین ادبیات کافی است تا مخاطب از خواندن شعر و داستان رویگردان شود.
این استاد و ناقد ادبی بیمفهومی شعرهای کودک و گنجاندن مفاهیم بزرگسالانه در ادبیات کودک را بخش دیگری از مشکلات حوزه تولید محتوا دانست و در یک جمعبندی کلی تأکید کرد: مواردی نظیر مشکلات اقتصاد نشر، سیاست زدگی، محدودیت فضا، عدم برنامهریزی درازمدت، فاصله نویسندگان با مخاطب، عدم توجه مسئولین، عدم صادر کردن ادبیات به خارج از ایران و... از چالشهای مطرح در این حوزه است که از طریق برنامهریزی کوتاهمدت و بلندمدت باید رفع شود.
