"حاج عباس تیموری" از زمره مردان بزرگ الهی بود که گمنام زیست و غریبانه دار فانی را وداع گفت.
مجاهد در راه حق
در دوران نهضت امام خمینی (ره)، جوانی خویش را صرف مبارزه با رژیم طاغوت کرد. در دوران انقلاب اسلامی همواره در خدمت به امام و امت بود. در دوران دفاع مقدس نیز لباس رزم بر تن کرد و همراه رفقای رزمنده خویش در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور داشت.
اما مهم ترین عرصه حضور او در سنگر امر به معروف و نهی از منکر بود. صیانت از ارزش های اسلامی همواره دغدغه اصلی این مجاهد بی ادعا بود.
آرامش عجیبی داشت
این انسان با تقوا الگوی شایسته ای در رفتار اسلامی بود. مصداق بارز آیه شریفه « الا بذکرالله تطمئن القلوب » بود. آرامشی عجیبی در وجودش بود که معاشرینش را تحت تأثیر قرار می داد.
سلامت جسم و روح را با هم داشت. کم توقع و قانع بود. در طول زندگی علیرغم موقعیت های مختلف و متعدد، هیچ چشم داشتی به مقام و منصب نداشت.
«اخلاص » گوهری بود که در همه وجودش جاری بود و « تواضع» از ویژگی های بارز آن بزرگمرد بود. کم سخن و شیرین بیان بود و اثرگذار.
مهم ترین خصیصه
ولایتمداری مهم ترین خصیصه اش بود و هیچ گاه از خط اعتدال و انصاف خارج نشد.
در سال های آخر عمر پرثمرش، خود را برای سفر آخرت مهیا کرده بود. بعد از عارضه قلبی همواره مهیای لقای دوست بود. خدا را بندگی کرد و لحظات عمر را در مسیر رضایت حق تعالی سپری کرد.
سال ها به عنوان معاون امر به معروف و نهی از منکر حزب مؤتلفه اسلامی در جهت احیای این دو فریضه الهی مجاهدت کرد و خدمات ارزشمندی در این حوزه داشت.
در سنگر مسجد نیز حضوری فعال و مؤثر داشت و متولیان امور همواره از چشمه معرفت و اندیشه پاکش بهره مند بودند.
خداوند روح پرفتوحش را در اعلاءعلیین با انبیاء و اولیاء الهی محشور و از رحمت و مغفرت واسعه خویش، بهره مند فرماید.
