اندیشه

عالمی عارف به حقانیت شیعه و پاسخگوی شبهات

آیت الله میرزا جواد تبریزی را باید از شاگردان برجسته مرحوم آیت الله خویی دانست؛ چه آنکه همواره مورد عنایت خاص ایشان و طرف مشورت آن مرد بزرگ بود. آیت الله خویی، آینده این شاگرد ممتاز را بسیار درخشان توصیف می کرد و می گفت: «میرزا جواد، فاضل و مجتهد مطلق است
فاطمه کمایی- 29 شوال، سال روز عروج ملکوتی آیت الله العظمی شیخ میرزا جواد تبریزی (ره) و آرمیدن او در آغوش خاک مقدس قم در کنار مرقد کریمه اهل بیت (ع) ، حضرت فاطمه معصومه (ع) است. مرجع تقلیدی که به فرموده رهبر معظم انقلاب، تقوا و پارسایی اش در کنار خلق و خوی مردمی و اخلاق پدرانه، او را در میان طلاب و جوانان و بسیجیان به شخصیت محبوبی تبدیل کرده بود.

شاگرد ممتاز آیت الله خویی
آیت الله میرزا جواد تبریزی را باید از شاگردان برجسته مرحوم آیت الله خویی دانست؛ چه آنکه همواره مورد عنایت خاص ایشان و طرف مشورت آن مرد بزرگ بود. آیت الله خویی، آینده این شاگرد ممتاز را بسیار درخشان توصیف می کرد و می گفت: «میرزا جواد، فاضل و مجتهد مطلق است».

ویژگی های برجسته اخلاقی
ارادت به رزمندگان جبهه

در طول هشت سال دفاع مقدس، بارها مشاهده شد که هنگام حمله رزمندگان اسلام به دشمن بعثی، مرحوم آیت الله تبریزی مشغول زمزمه دعای توسل بود. علاقه ایشان به رزمندگان فوق العاده بود، به طوری که در جاهای گوناگون از آنها با عنوان بهترین انسان های روی زمین نام می برد. همچنین با توصیه های مکرر ایشان، بسیاری از شاگردانش در جبهه های نور علیه ظلمت شرکت کردند و در این میان، گروهی نیز شربت شهادت را نوشیدند.

توصیه به جوان ها؛ تحصیل و تهذیب
آیت الله تبریزی به جوانان و به ویژه طلاب جوان توصیه می کرد: «جوانی را غنیمت بشمارید که زودگذر است. درس خواندن برای خدا، از بهترین اعمال است. شما زحمات و مشقات آن را تحمل کنید تا ان شاءالله به درجات عالی علم برسید.» همچنین بارها می فرمود: «توصیه این جانب به شما این است که ابتدا به درس اهمیت بدهید و از نظر علمی و اخلاقی خود را پرورش دهید و در مجادلات علمی، سعی کنید از جاده انصاف و اعتدال خارج نشوید».

عشق و ارادت به آل رسول (ص)

عشق و ارادت آیت الله العظمی تبریزی به اهل بیت (ع)، برای همه عاشقان خاندان عصمت و طهارت مثال زدنی بود و عزاداری به سمت حرم حضرت معصومه (ع) با پای پیاده، در روزهای شهادت حضرت زهرا (ع)از ویژگی های ایشان به شمار می آمد. خود آن مرحوم به عنوان عاشقی پاک باخته اهل بیت (ع) فرمود: «ذکر فضایل اهل بیت (ع) و عزاداری به صورت دسته های سینه زنی و مواکب حسینی که موجب زنده نگه داشتن خاطره مظلومیت و سیره اهل بیت و بیان گر کرامات آن خاندان باشد، از عبادات است و باید مورد توجه جدّی باشد».

یک نکته اخلاقی از میرزا جواد آقا
برای طلاب

 طلبه باید به تکلیف خود که شامل حلال و حرام الهی است دقت کامل داشته باشد و با مسایل سرسری برخورد نکند که این قدم اول سازندگی است. در ثانی هر کاری را که می خواهد انجام دهد، برای خدا باشد؛ یعنی با توکل به ایزد منان کار را برای رضای خدا انجام دهد و جز خدای متعال چیز دیگری را مد نظر نداشته باشد. اگر کار خالصانه برای خدا انجام گرفت، نتیجه خواهد داد و خدا در مقابل آن اخلاصی که در عمل صورت می گیرد، درجه داده و شخص را به مرتبه ای والا خواهد رساند.

رهنمودهایی از مرجع فقید آیهالله العظمی حاج میرزا جواد تبریزی(ره)
یأس و رهایی از آن

«یأس از زندگی و ادامه حیات، از وسوسه شیطان است. شیطان همواره در کمین است و می خواهد همان گونه که قسم خورده، شما را از طریق مستقیم خارج کند و با القای وسوسه، شما را مأیوس گرداند. مواظب باشید فریب شیطان را نخورید. با عمل به تکالیف شرعی و دقت در عمل به تکالیف و هم چنین توسل به اهل بیت (ع)، که سفینه نجات هستند، از خدا بخواهید تا شیطان را از شما دور کند. »

دنیا میزان آخرت
«دنیا، دارِ بلا و امتحان است و همه افراد به نحوی، گرفتاری دارند، گرفتاری دنیا خلاصی ندارد، ولیکن به برکت و عنایت اهل بیت (ع) زودگذر است؛ کاری کنید که در آخرت گرفتار نباشید. »

حقانیت مذهب تشیع
«مذهب ما به واسطه حقانیت اهل بیت (ع) قابل خدشه نیست و این که می بینید بعضی به واسطه عقل ناقص خود، شبهه وارد می کنند، از قلت علم آنها و عدم معرفتشان نسبت به احادیث و منابع ماست و ما تا آنجا که توانسته ایم جوابشان را داده ایم. در هر حال، وظیفه تمام شیعیان است که در مقابل این گونه شبهات ایستاده و از علمای متبحر سؤال کنند و به عوام بفهمانند که فریب این گونه القائات را نخورند و در دین و معتقدات خود ثابت قدم باشند. »

بهترین عمل نزد خداوند
«انسان وقتی که از انجام اعمال واجب خود، اطمینان حاصل کرد، به اعمال خیر اقدام کند که ذخیره ای برای آخرتش باشد. اعمال خیر نسبت به هرکس متفاوت است؛ هرکاری که بتواند دین را یاری نماید، انجام دهید که بهترین ذخیره برای آخرت است. هرکس باید نسبت به تمکن و قدرت خود، تلاش کند و توشه ای را برای آخرت خود ذخیره نماید. خداوند به همه ما توفیق دهد که عامل به وظیفه باشیم.»

https://www.shoma-weekly.ir/iAaVYd