
دشمنان انقلاب بار دیگر مأیوس و شکست خورده از اینکه بتوانند از انتخابات طرفی برای نفوذ برای خود ببندند، مأیوسانه پای کنار کشیدند و مردم گوش بهفرمان مقتدایشان که امنیت کشور در گرو حضور با شکوه مردم در انتخابات است با حضور حداکثری به ندای رهبرشان لبیک گفتند.
روحانی بداند تنها حائز تقریبا کمی بیش از نصف آرای رأی دهندگان شده است، دیگر امکان وعده تو خالی از عمل دادن به مردم محلی از اعراب ندارد و مردم ساکت نخواهند نشست و از وی مطالبه خواهند کرد.
روحانی تصور نکند مردم بهدلیل تایید برنامههای قبلی به وی رأی دادند در حالی که به عکس به برنامههای جدید و وعدههای امیدوارکنندهای که در مناظرات بیان کرد، اعتماد مجدد کردند، آنان انتظار دارند در دولت دوم روحانی، دیگر شاهد فساد اداری، حقوقهای نجومی، بیتوجهی به اقشار آسیبپذیر جامعه، رکود، بیکاری و... نباشند و مردم به جد این موارد را در دولت بعدی مطالبه دارند.
مردم قطعا به فساد، اشرافیگری، رانت و ویژهخواری رأی ندادند، روحانی کاملا متوجه این مسائل باشد.
مردم دوباره اعتماد کردند که با وجود به ثمر نشستن برنامههای ادعایی خود سفرههای مردم رنگین شود نه اینکه با قوت لایموت روزگار بگذرانند، مدیران انقلابی، توانمند، پاکدست و جهادی بر سر کار آیند و جای بسی امیدواری دارد که در مناظرات روحانی ایرادات و نواقص دولت قبل خود را تلویحا قبول کرد.
در این دوره رای دهندهها به رفتارها و عملکرد چهار سال گذشته در اصل نه گفتند و آری گفتند به برنامهها و اصلاحاتی که در برنامههای قبلی خود قول اجرایی شدن داد و امیدواریم وضعیت گذشته دوباره تکرار نشود و اگر وعدههای روحانی را در مقابل وی بعد از طی چهار سال بگذارند، به اجبار انکار نکند.
روحانی این را بداند بر خلاف همه رئیس جمهورهای گذشته که بالای 60 درصد آرا را کسب میکردند، وی در دوره قبل حدود 51 درصد آرا و در این دوره هم 57 درصد آرا را کسب کرد در حالی که اگر در چهار سال دولت، موفق عمل کرده بود، باید با احراز اکثریت آرا و رای حداکثری عنوان رئیس جمهوری را تصاحب میکرد در حالی که دیدیم، 16 میلیون نفر از رای دهندگان به وی رأی اعتماد ندادند.
این یعنی به معنای پایگاه اجتماعی سست و متزلزل روحانی و 16 میلیون منتقد جدی که دیگر وی نمیتواند آنها را بیشناسنامه خطاب کند زیرا دارای هویت بودند که توانستند رأی دهند و بهدلیل نارضایتی از عملکرد چهارساله وی و مطالبات بهحقی که دارند وی را انتخاب نکردند، وی بداند این همه منتقد لحظهای در مقابل اشرافیت و غارتگری بیتالمال کوتاه نخواهند آمد.
روحانی این را بداند یکی از عوامل انتخاب وی، سنت جا افتاده در بین مردم مبنی بر اینکه دولتها طی دو دوره میتوانند برنامههای خود را به ثمر برسانند، بوده و این به معنای آن است که هر چه روحانی وعده در انتخابات پیشین و طی چهار سال دولت داد، مردم در این دوره منتظر به ثمر نشستن آنها هستند و دیگر عذر و بهانه پذیرفته نیست، دیگر سستی، تنبلی و نداشتن عزم جدی در تحقق مطالبات بهحق را مردم نمیپذیرند.
یکی از ادعاهای شما وعده 950 هزار اشتغال طی هر سال بود که به عبارتی ماهانه ایجاد 80 هزار شغل، آقای روحانی بسمالله این گوی و میدان که اگر این وعدهها محقق شد نام نیکی از شما به جای خواهد ماند و در غیر این صورت از صحنه سیاسی کشور حذف میشوید.
مردم منتظرند، ببینند طبق وعده معاون اول شما که گفت در صورت پیروزی دیگر در کشور کارتون خواب و کودک کار نخواهد داشت، دولت شما با چه برنامه و راهبردی موفق به تحقق چنین وعدهای میشود؟ دیگر نمیتوانید بهانهای به اسم دولت قبل بیاورید که دولت قبل در واقع خود شمایید.
دیدیم که نامزدهای انتخابات از جریان اصولگرا با وجود اینکه اسناد و مدارکی دال بر تخلفات گسترده انتخاباتی از سوی دستاندرکاران برگزاری انتخابات در اختیار داشتند از مجرای قانونی این تخلفات را به مراجع ذیربط ارجاع دادند و مطالبات خود را به کف خیابان نیاوردند و همچون اصلاحطلبان در سال 88 با همراهی عدهای آشوبگر کشور را دستاویز بدخواهان برای فتنه، هرج و مرج و بحران نکردند و این روش بر خلاف آن اتفاقی بود که در سال 88 افتاد و کشور را اصلاحطلبان در کوره آتش ندانمکاریهای خود سوختند و نظام را دچار بحران امنیتی کردند.
آقایان رئیسی و میرسلیم با عقل سیاسی بسیار بالا و تبعیت از منویات مقام معظم رهبری عاقلانه با تمکین به خواست مردم و با کمال بزرگواری پیروزی در انتخابات را به رقیب تبریک گفتند و آیندگان این بزرگ منشی این دو بزرگوار را بعدها به قضاوت خواهند نشست و با مقایسه رفتار اصولگرایان و اصلاحطلبان از اینکه اگر نامزد مورد نظرشان رای نیاورد حاضر به تحمیل آن کاندیدا به جامعه هستند و امنیت کشور را قربانی مطامع سیاسی خود میکنند یا نه؟
آنانی که با علم کردن دروغ بسیار بزرگ تقلب کشور را ماهها دچار آشوب و فتنه کردند و هزینههای سیاسی، اجتماعی و امنیتی هنگفتی را به نظام تحمیل کردند، بدانند مردم قضاوتگران خوبی هستند.
نکته جالب اینکه روحانی در گفتوگوی خبری پس از انتخابات، نتیجه آرا را پیروزی صلح و آشتی بر تنش و خشونت میخواند و بد نیست وی نقیبی به سال 88 بزند و مروری کند بر اتفاقات سال 88، به قول ایشان اصولگرایان طرفدار خشونت و تنش کشور را دستخوش بحران کردند یا دوستان روحانی و وزرایی که در دولت یازدهم وی مسؤولیت داشتند؟ آیا نجابت را وی تنش و خشونت میداند؟ فتنه و آشوب سال 88 را نجابت قلمداد میکند؟
از شخص منتخبی که قرار است رئیس جمهور همه مردم باشد، انتظار نمیرود چنین سخنان تفرقهآمیزی بزند باید با عقلانیت و درایت مدیریت فضای سیاسی جامعه را به دست گیرد و موجبات وحدت جریانهای سیاسی کشور را فراهم کند نه اینکه با متهم کردن رقبا بخواهد آنان را از صحنه سیاسی کشور حذف کند.
ملت در انتخابات روز جمعه پیروز اصلی هستند، چه کاندید مورد نظرشان برنده باشد چه نباشد، چرا بر خلاف فرمایش مقام معظم رهبری، روحانی میخواهد بازنده بودن 16 میلیون نفر از مردم را به جامعه بقبولاند؟ از رئیس جمهور انتظار نداریم سخنانی بر زبان بیاورد که جو جامعه را متشنج و فضای دوقطبی را در کشور القا کند.
همه ما فرزندان این آب و خاک هستیم و با وجود هر گرایش سیاسی دلمان برای سربلندی وطنمان میتپد میدان پاسداشت از ارزشهای انقلاب و اسلام تا به ابد پا برجاست و سربازان این عرصه دست از آرمانهای خود بر نمیدارند.
هر چند که اصولگرایان به تکلیف شرعی، دینی و قانونی خود عمل کردند چه برنده باشند و چه نباشند برای آنان میدان مجاهدت تفاوتی نمیکند، در هر صورت مرد مبارزه هستند، زمانی با احساس مسؤولیت در انتخابات اقتضا میکند ورود کنند و اکنون عرصه انجام تکلیف عوض شده است اما رزمندگان همان مجاهدان هستند و پای آرمانهایشان تا پای جان ایستادهاند.