تهدید ظریف علیه غربی‌ها که اگر با ما توافق نکنید در انتخابات آینده دوباره اصولگرایان به قدرت برخواهند گشت و باب لبخند و خنده بسته خواهد شد! از چند بعد قابل تأمل است.
۱- غرب این تهدید را جدی گرفته و به توافق بُرد و باخت تن دهد.
۲- غرب این تهدید را جدی نگرفته و به توافق باخت – باخت تن دهد.
۳- غرب با احتمال درست بودن تهدید به توافق برد – برد دست بزند.
مفهوم این ابعاد فوق این است که:
- غرب یا باید خواسته‌های ایران را پذیرفته و با تعداد سانتریفیوژ و غنی‌سازی در ایران و لغو تحریم‌ها موافقت کند در چنین صورتی ایران پیروز و آنها باخته‌اند.
- غرب حاضر به امضاء و به نتیجه رسیدن توافق نشود و مذاکرات متوقف و بی‌نتیجه شود. در چنین صورتی دولت شکست مذاکرات را به گردن غرب انداخته و خود به خاطر مقاومت و ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌های آمریکا و غرب سربلند بیرون خواهد آمد.
- ۱+۵ با حفظ کمیت سانتریفیوژ‌ها با کیفیت بالای آنها در تعداد سوی تولیدی موافقت و با تشدید بازرسی‌ها تحریم‌ها را لغو کند و به شکلی توافق برد – برد را رقم بزند.
در هر سه حالت نتیجه به نفع ایران است، اگر چه اصلاح‌طلبان می‌توانند از آن برای انتخابات آینده بهره‌برداری نمایند.
اما به واقع باید گفت هر کدام از این سه حالت رخ دهد به مدیریت و هدایت رهبر معظم انقلاب مربوط می‌شود
زیرا اگر معظم له بر روند مذاکرات نظارت نکرده و گام به گام نتیجه را حمایت و هدایت نکرده بودند به چنین دستاوردی نمی‌رسیدند و ممکن بود داده‌ها بسیار بیشتر از ستانده‌ها باشد.
اما در عین حال نمی‌توان این اقدام و سخن آقای ظریف را توجیه کرد که منافع ملی کشور را به نفع جریان سیاسی خاصی مصادره کند و صراحتاً زمینه تأثیرگذاری بیگانگان در انتخابات آینده کشور را فراهم سازد.
بر اساس این موضع چنانچه اصلاح‌طلبان در انتخابات آینده به خاطر توافق با ۱+۵ بتوانند از مردم رأی بگیرند و اکثریتی رادر انتخابات بدست آورند، باید خود را مدیون بیگانگان بدانند نه مردم ایران و این یعنی اصلاح‌طلبان بدون کمک خارجی نمی‌توانند در قدرت بمانند.
البته قطعاً دولت آقای روحانی و شخص ایشان نیازی به چنین حمایتی از بیگانگان ندارد و می‌داند که اگر مسیر اعتدال را همچنان حفظ کند و به زیاده‌خواهی‌های غرب پاسخ منفی بدهد مورد حمایت رهبری و مردم خواهد بود و این اصلاح‌طلبان هستند که با ذوق‌زدگی که از ملاقات با نخست وزیر انگلیس نشان دادند، اثبات کردند که تنها امیدشان برای به قدرت رسیدن کمک غرب است.