نظام باید یک تصمیم مهم را بگیرد که آیا قرار است با آمد و رفت دولتها ما ریل عوض کنیم؟ آنچه دیگران بافتند و ساختند چرا باید نابود شود؟ اعتبار، پرستیژ و تکیه گاه ما اینطور خیلی آسیب می بیند. تغییر ریل هزینه بالایی دارد که آن را مردم عادی می پردازند.
دولتها بر اساس مقتضیات روز حرکت می‌کنند لذا چالشها بر اساس مقتضیات روز است. در دوران انقلاب حرفهای زیادی داشتیم. زمانی امام فرمود ما از آل سعود نمی گذریم ولی بعدا این مشکلات حل شد. نکته مهم در بحث نظامات بین المللی این است که گذر زمان و ایامی که افراد بر مسند هستند باید مورد توجه قرار گیرد. آدمها دیروز را نباید با مختصات امروز ارزیابی کنند. این نکته سبب مشاجرات سیاسی و برخورد می شود. افراد در گذر زمان مورد قضاوت قرار می گیرند.
هیچ دولتی وقتی بر سر کار می آید نمی‌تواند بگوید همه کارها را من کردم. هیچ دولتی نمی تواند از صفر شروع کند. نظامات بین المللی بر رئال ها استوار است. رئال ها نظام بین الملل را می سازند نه ایده آلها. هر دولتی بعد از رقابت انتخاباتی حتما به رئال ها توجه می کند و تلاش می کند از فضای ابری انتخابات خارج شود و راهکاری برای مشکلات بیابد.برای دولتمردان اعمال سیاستهای دولت فرآیندی زمان بر است و قطاری است که در گذر زمان حرکت می کند. باید تلاش کنیم ایران را بسازیم.
باید حرکت دولتها را فرآیندی دید. به خصوص در نظام بین الملل که مختصات متفاوتی دارد. شاید دولتها مدتها در فضای انتخابات شعار بدهند ولی بعد از مدتی که غبارها می نشیند به واقع گرایی می رسند. به زودی دولت رییسی هم حرفهای واقعی خواهد زد.