دعای «واجعلنی من جزبک فان حزبک هم المفلحون» توفیق الهی می‌خواهد. احزاب در دنیا فراوانند اما یک حزب الهی، حزبی است که رستگاری در آن باشد و ما دعا می‌کنیم و از خدا می‌خواهیم «واجعلنی من حزبک» ما را اینگونه قرار دهد و این توفیق الهی است. اگر خداوند توفیق داد به این نعمت، شکرگزاریم، هم شکر لفظی و هم شکر عملی. در معبدی که یارانی داریم همچون مرحوم آقای عسگراولادی، مرحوم پرورش، مرحوم حاج حیدری و یارانی مانند سید محسن امیرحسینی، خانم مرضیه بادامچیان، با صداقت و خدمت بدون توقع و برای خدا کار کردند که وقتی که از دنیا رفتند مانند عسگراولادی‌ها، پرورش‌ها، حاجی حیدری‌ها و... نائب امام زمان(عج) برای آنان یک گواهی می‌دهد که در دنیا باعث سعادت دنیوی و در آخرت، غفران و رحمت الهی را برایشان به ارمغان می‌آورد. عضو شدن در یک چنین مجموعه‌ای با این چنین یارانی که انسان در روز قیامت می‌داند که شهدایش حق شفاعت دارند مثل شهیدان بهشتی، مطهری، باهنر، رجائی، لاجوردی، عراقی، امانی، بخارائی، نیک نژاد، هرندی، اندرزگو و... شکرگزاری فراوان می‌خواهد و هر آنچه نعمت بزرگتر، شکرگزاری هم سنگین تر خواهد بود.

بنابر این اولین وظیفه ما در مجمع عمومی شکرگزاری است که خداوند عنایت داشته‌اند که در یک تشکل الهی هستیم که فقها و مراجع و امام راحل(ره) و ولی امر مسلمین جهان نسبت به آن نظر محبت و عنایت دارند. مسئله دومی که در مجمع عمومی اهمیت دارد، مسئله رأی است. مجمع عمومی مکانی است که ما با هم جمع می‌شویم تا شورای مرکزی جدیدی را انتخاب کنیم. ضمن احترام به همه کسانی که نامزد می‌شوند، طبیعی است که به دلیل محدودیت، فقط امکان رأی دادن به سی نفر وجود دارد. اما اکنون سوال این است که چگونه این کار را انجام دهیم؟ از روی هوس رأی دهیم؟ به فردی که خوشایندمان است؟ به افرادی که مفید می‌دانیم؟ فردی که سلیقه اش خوب است؟ افرادی که سن زیادی دارند، یا جوان هستند؟ اینها شرط‌های مناسبی نیستند. شرط این است که شورای مرکزی از انسانهای خدایی، عالم، دانشمند، متدین، پاک، خدوم، فعال (در حدی که می‌توانند) تشکیل بشود. شورای مرکزی که در کار جمعی بتواند رضای خداوند تبارک و تعالی را بدست آورد، بازو و یاور ولی امر زمانمان و نظام جمهوری اسلامی باشد.

در هر دوره‌ای یک نوع اقتضا دارد مثلا در دوره اول مؤتلفه اسلامی یک نوع اقتضا دارد و دوره یازدهم یک نوع. افراد و شرایط تغییر کرده‌اند، برخی از عزیزانمان به لقا‌الله پیوستند، شرایط ایران، منطقه و جهان متفاوت شده است، پس بنابر این شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی باید متناسب با شرایط زمان باشد و بتواند در این دوره‌ای که ولی امرمان می‌فرمایند: جهان در یک پیچ تند تاریخی است یعنی حرکتش سریع است و یک تحول عمیق، دنیا را دربرگرفته است؛ علت این است که دنیای مارکسیست سقوط کرد، نظام سوسیالیستی کم رنگ شده، نظام لیبرال دموکراسی کاپیتالیستی سرمایه داری غرب هم دچار بحران شدید است، حالا خلق جهان از ظلم و ستم خسته شده‌اند و یک نظام جدید و یک راه جدید می‌خواهند پس بنابر این حضرت آقا که می‌فرمایند: تمدن نوین اسلامی، نظام نوین جهان اسلامی، این یک وظایف ویژه‌ای را بر روی دوش اعضاء شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی قرار می‌دهد که افتخار دارد از آغاز نهضت امام(ره) در خدمت امام(ره)، در هر شرایطی متناسب با آن شرایطف در دوران انقلاب و حرکت مردمی، تشکیلاتی، جهاد مسلحانه، در جریان کار فرهنگی، خدمات عمومی و مردمی، صندوق قرض‌الحسنه و بعد در هنگامی که نظام تشکیل شده است در خدمت نظام و سنگ زیرین آسیاب بوده است.

پس بنابر این مؤتلفه‌ای که می‌خواهد دوره یازدهم خود رادر چهل سالگی انقلاب اسلامی شروع کند، شورای مرکزی‌اش باید یک ویژگی و انسجام خاصی داشته باشد و این بستگی به رأی اعضاء حاضر در کنگره دارد و رأی ایشان باید با بصیرت باشد. در زبان عربی «بَصَر» غیر از «نَظرَ» است؛ نظر یعنی دید و نگاه کرد، ممکن است انسان در این نگاهش چیزی را هم نبیند، غیر از «رَأیَ» است، به معنای دیدن از نزدیک، غیر از «شاهد» به معنی مشاهده است، «بَصَر» یعنی نگاه همراه با درک عمیق قلبی و تفکری و لذا خداوند می‌فرماید: «یا اولی الابصار»؛ اعضاء مجمع ما در این سالها پخته شده‌اند؛ اولی الابصارند. ای اولی الابصار مجمع عمومی با بصیرت رأی دهید! این نکته مهمی است.

و اما مسئله سوم؛ شعار اصلی این دوره ما چیست؟ «مجلس کارآمد، دولت کریمه، جامعه نمونه اسلامی» ما می‌خواهیم در نظام جمهوری اسلامی پس از گذشت نزدیک به چهل سال، دیگر مجلس ضعیف که کارهای روزمره انجام می‌دهد دولتی که متعلق به این گروه و آن گروه باشد، نداشته باشیم. دولت کریمه و رجایی‌گونه باشد. جامعه نمونه اسلامی که هر فردش صادق و پاک باشد. اکنون حزب مؤتلفه اسلامی یک حزب نمونه اسلامی است که یک مورد خلاق اخلاق، خلاف مالی، خلاف سیاسی، از مجموعه‌اش سراغ نداریم. با اینکه در قدرت و در موقعیت هم بودند، پاک و سالم هستند. جامعه نمونه اسلامی باید همه افراد جامعه ما و سایر مردم جهان را فرا بگیرد. چه افرادی در شورای مرکزی می‌تواند این کار را انجام دهند؛ مدیران و عناصری انتخاب شوند که بتوانند هماهنگ با هم، همفکر با هم و با صداقت و با نیت خالص الهی این شعار را تحت رهنمودهای ولی فقیه زمانمان در عرض سه ساله آینه پیش ببرند و مقدمه ای برای مراحل بعدی باشد.

مسئله بعدی اینکه ما در رأی دادن قص «قربت الی الله» داشته باشیم و برای خدا رأی دهیم. وقتی این رأی را می‌دهیم باید از خود بپرسیم آیا خدا و امام زمان(عج) و نائب ایشان و شهدای ما و بزرگان ما مثل عسگراولادی‌ها آیا راضی هستند؟ در بهشت که هستند از این کار ما خوشنود می‌شوند؟ یا اینکه نه چون با فلانی دوست و رفیقم، خوب باید به ایشان رأی بدهم! یا از این بازی‌های سیاسی که من به تو رأی میدم، تو هم به من رأی بده! یا اینکه چون فلانی در تهران زندگی میکنه ولی اهل فلان شهرستان است، به ایشان رأی بدهیم. باید ما به شایستگی برای خدا رأی دهیم. اگر برای خدا رأی دادیم، خدای تبارک و تعالی به ما عنایت می‌کند.

و اما نکته این است که ممکن است ترکیب تک تک افراد خوب باشد، به تک تک به سی نفر نگاه می‌کنیم، هر سی نفر هم خوب هستند و پشت همه اینها می‌شود نماز خواند. اما ترکیبشان هم مهم است، چه ترکیبی برای شورای مرکزی سی نفره مؤتلفه در این دوره داشته باشد تا بتواند وظایفی که گفتیم انجام بدهیم. راه حل این است که در خلوت فکر کنیم و نام سی نفر رو بنویسیم و بررسی کنیم این سی نفر مانند سی مرغی هستند که سیمرغ را می‌سازند و به قله‌ها می‌رسند یا نه. این ترکیب را نگاه کند تا از این لیست سیمرغ پدید بیاید. برای همه عزیزان آرزوی موفقیت می‌کنم.

* برگرفته از هفته‌نامه آموزشی راه کمال