وی تأکید کرد: طرفداران دیپلماسی باید بدانند که دیپلماسی در گذر زمان شکل می‌گیرد و تجربه رویکردهای آذربایجان نسبت به ایران حکایت از آن دارد که آنها نیازمند آن هستند که یک واکنش طبیعی و جدی از ایران مشاهده کنند تا در تصمیمات و رفتارهای خود نسبت به ایران تجدیدنظر کنند و با توجه به افزایش شیطنت‌‌های باکو علیه ایران، عدم واکنش می‌تواند در گذر زمان هزینه‌های بیشتری را به ایران تحمیل کند و از این منظر برگزاری رزمایش در مرزهای شمال غرب یک واکنش منطقی و منطبق بر مقتضیات زمانی و مکانی بود.
لاسجردی درباره راهکار رهبر معظم انقلاب برای حل این مسئله مبنی بر اینکه «راه‌حل حوادث شمال‌غرب جلوگیری از دخالت ارتش‌های بیگانه در این کشورهاست» و احتمال تداوم حضور نظامی ایران در مرزهای شمال غربی کشور گفت: نکته‌ای که مقام معظم رهبری به درستی اشاره کردند نقش حضور بازیگران بیرونی در بحران‌سازی‌های منطقه‌ای است. این بازیگران همه انرژی خود را بر روی بر هم زدن ثبات منطقه گذاشته‌اند و اگر بپذیریم اسرائیل و ترکیه و برخی کشورهای غربی در آذربایجان به دنبال شیطنت هستند این بدان معناست که آنها نمی‌خواهند بین ایران و آذربایجان یک روابط متعادل همراه با حسن همجواری شکل بگیرد. از آنجا که مسئله آذربایجان به مسائل مرتبط با خطوط مرزی و تمامیت ارضی گره خورده، واکنش قاطع ایران این پیام را به آنها می‌دهد که ایران بر روی مسائل مناطق مرزی خودش حساسیت بالایی دارد.
دولت سیزدهم و چالش‌های سیاست توسعه روابط با همسایگان
لاسجردی درباره اینکه این اتفاقات را تا چه اندازه می‌توان به مثابه آزمونی برای دولت سیزدهم و شعار آن در عرصه سیاست خارجی مبنی بر توسعه روابط با همسایگان ارزیابی کرد، گفت: وقتی سیاستی در عرصه روابط بین‌الملل از سوی یک دولت اعلام می‌شود کشورهای رقیب یا دشمن تلاش می‌کنند آن را تضعیف کرده یا با ایجاد بحران زمینه اجرای آن سیاست را از بین ببرند. دولت سیزدهم هم توسعه روابط با همسایگان را به منزله اولویت اصلی سیاست خود اعلام کرد و لذا حتما این بحران‌سازی‌ها می‌تواند مانعی اساسی برای ارتقای روابط با همسایگان باشد.
این کارشناس مسائل منطقه در پایان اظهار کرد: از این منظر نیاز است که دولت مطالعه بیشتری را در خصوص این سیاست اعلامی انجام دهد و به نوعی شاید ضرورت داشته باشد این سیاست را بازیابی کرده و مشخص کند آیا منظور از توسعه روابط با همسایگان، شامل همه همسایگان است یا برخی از آنها. در این تجدیدنظر و بررسی بیشتر است که می‌توان نقش قدرت‌های فرامرزی و مهار تهدیدهای آنها را دقیق‌تر مشخص کرد.