وی افزود: همانطور که مقام معظم رهبری در پیام حج تأکید کردند، باید نقش آمریکا در بی‌ثباتی جهان و منطقه را از این تریبون تبیین کرد و خطر آمریکا و رژیم صهیونیستی برای امنیت منطقه و جهان را به عنوان دو قدرتی که پایبند به هیچ قانون و مقررات بین‌المللی نیستند تشریح نمود و از طرفی پایبندی جمهوری اسلامی به تعهدات و توافق‌های بین‌المللی، حفظ صلح و امنیت، مخالفت با افراط گرایی و تروریسم و گسترش سلاح‌های کشتار جمعی به صراحت بیان کرد.
ترقی اظهار کرد: از دیگر رسالت‌های رئیس‌جمهوری در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل، تبیین مواضع به حق جمهوری اسلامی ایران در دفاع از مظلومان جهان اعم از فلسطین، عراق، سوریه، یمن، بحرین، افغانستان، میانمار و سایر اقلیت‌های مسلمان در کشورهای مختلف دنیا است.
این کارشناس مسائل سیاسی عنوان کرد: رئیس‌جمهور از این فرصت بسیار بزرگ باید برای اثبات بدعهدی‌ها و عدم پایبندی آمریکا به توافقات بین‌المللی از جمله برجام استفاده کند و آن را برای افکار عمومی جهانی تشریح و دروغ‌های آمریکا در این موضوع را افشا کند.
وی یادآور شد: همچنین این تریبون فرصتی برای ابلاغ پیام انقلاب اسلامی است تا این پیام را که تنها راه نجات بشریت، حرکت به سمت معنویت و اسلام واقعی و اصیل، پرهیز از افراط‌گرایی و جلوگیری از تشدید و تعمیق گسل‌های مذهبی، نژادی و قومیتی در دنیاست به گوش مردم جهان برسانیم.
ترقی درباره تقارن این نشست مهم با فجایع میانمار و چگونگی بهره بردن از این فرصت برای کمک به مسلمانان روهینگیا از سوی جمهوری اسلامی ایران گفت: بدون شک تریبون مجمع عمومی سازمان ملل این امکان را فراهم می‌کند عمق فاجعه میانمار را برای افکار عمومی جهان تشریح کرده و خواستار فشار اقتصادی و سیاسی و بین‌المللی و محکومیت جنایات و نسل‌کشی دولت و ارتش میانمار شد.
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی تأکید کرد: در واقع از فضای این اجلاس می‌توان برای یک دیپلماسی فعال، مذاکره و تعامل با کشورهای تأثیرگذار بر میانمار استفاده کرد تا کشورهای همسایه و مؤثر بر میانمار فشارهای خود را بر این کشور برای جلوگیری از این جنایات افزایش دهند.
ترقی در پایان اظهار کرد: محکومیت عمومی دولت و ارتش میانمار در مجمع عمومی سازمان ملل و تلاش ایران برای ارائه یک طرح و پیشنهاد و تصویب آن در جهت تسهیل کمک‌های انسان‌دوستانه به مسلمانان روهینگیا و همراه کردن سایر کشورها به ویژه کشورهای اسلامی برای افزایش فشارهای اقتصادی، سیاسی و حقوقی می‌تواند اقدامی مؤثر در جهت جلوگیری از این نسل‌کشی و جنایت ضد بشری باشد.
