نامزد انتخاباتی حزب مؤتلفه اسلامی با ارائه نکات دقیق برنامه‌ای و کارشناسی و مربوط به مشکلات و اولویت‌های جامعه، عقبه برنامه‌ایی حزب را به نمایش گذاشت و این رویکرد باعث تعجب و اعتراف بسیاری از صاحب‌نظران از رویکردهای کارشناسی و کارآمد گرایی سطوح مختلف تشکیلاتی گردید یعنی چگونگی اداره کشور را در حداقل وقت محدود مناظره بیان نمود.
نقد موردنظر نامزد محترم حزب از اوضاع جاری کشور، تفاوت مشخصی با نوع نقادی دیگران داشت. انتقادهای ایشان توأم طرح چالش و بیان اشارهای راهکار و توجه به آلام و دردهای اقشار مختلف جامعه بود که از نوعی جامعه‌شناسی تخصصی برخوردار می‌باشد.
شاید انتظار رقابتی از نقدها، گزندگی هیجان‌آور در نگاه بخشی از آحاد جامعه باشد این نوع عتاب‌ها شاید رضایت‌ها و آرام‌بخشی‌های لحظه‌ای را به دنبال داشته باشد ولی رویکرد زیرکانه آقای میرسلیم در نقدها توجه به حدودوثغور انصاف و عدالت و حجم زحمت‌های صورت گرفته و مفید فایده بودن طرح موضوعات بود و این بخش از دقت و مناظرهایی توجه بسیاری از صاحبان دقت را به خود جلب کرد.
قرار نیست اگر در قوه مجریه رئیس‌جمهور و گروه مدیران همکار وی در سطوح مختلف اداری در بعضی و یا بسیاری از حوزه‌ها به میزانی ناکارآمد و یا فاقد صلاحیت اداره باشند، همه ارزش‌ها و تلاش‌های خدماتی میلیون‌ها نفر شاغل در این دستگاه نادیده گرفته شود و سیاه نمایی در انتقادها دقیقاً بی‌توجهی و یا تعهد نسبت به همین موضوع است. در چنین وضعیتی اعتماد عمومی نسبت به همه مسئولان سلب و ترو خشک در نگاه دیگران باهم سوزانده شده و این باعث زیان‌های جبران‌ناپذیری در علاقه و دلبستگی و مشارکت مردم نسبت به‌نظام نوپای اسلامی می‌شود. بنابراین آقای مهندس میرسلیم با حساسیت به این موضوع در مناظره‌ها توجه داشته‌اند.
چنانچه در بیان و مواضع آقای میرسلیم تندی یا تهاجم ویا تلخ‌کامی مشاهده گردید، بدون تردید این موضع برای دفاع از حقوق ازدست‌رفته مردم ویا پایمال شدن آن و یا بی‌تفاوتی و سهل‌انگاری بوده که به‌عنوان یک اصل اعتقادی و اعتراضی برای منافع عموم به آنها پرداخته شد.
هدف‌گذاری حزب مؤتلفه باوجود ضرورت عبور از وضع موجود و تغییر در مدیریت کلان قوه مجریه، جلب رأی توده‌های مردم نبود که به هر قیمتی به دست آید.
اگرچه جلب رأی توأم با شناخت و آگاهی و معرفت و دریافت حقیقت و ناشی از اعتراض به مشکلات جاری از اولویت‌های هدف‌گذاری بود، ولی با شرایط ناسالم رقابت در مناظره و سایر برنامه‌های تبلیغاتی، این اقدام خداپسندانه به چشم عموم نمی‌آید. درحالی‌که ما معتقدیم تبلیغات انتخاباتی‌مان باید به همان اندازه برای رضای خدا باشد که شرط ادب را در نماز و یا در حال زیارت یک معصوم را دارا باشد. اگر غیرازاین باشد این‌همه جهاد و شهادت‌ها و مراقبت‌ها و مبارزه‌ها برای برپایی نظام اسلامی برای چیست؟
تفاوت و تمایز دیگر مهندس میرسلیم با دیگران محروم بودن از حداقل هزینه‌های میلیاردی است که در هزاران شهر و روستا امکان برقراری ستاد تبلیغاتی و ارتباط چهره به چهره با اقشار مختلف مردم وجود نداشت زیرا تنها فرصت شناسایی ایشان همین مناظره‌ها و مصاحبه‌های صداوسیما بود که گوشه‌هایی از ابعاد شخصیتی این جهادگر متخصص و باتجربه و فعال و سیاستمدار و دلسوز و فرهنگی و شیفته خدمت و سیاستمدار را نشان داد. برای مثال سال‌های طولانی که مهندس میرسلیم گمنامانه وقت خود را صرف به سرانجام رساندن یک نماد اقتصاد مقاومتی نمود، رقبای وی حداقل بیش از پانصد برابر وی در معرض تبلیغات صداوسیما و سایر رسانه‌ها بوده‌اند؛ یعنی دوهزارم دیگران و فقط دو در هزار در معرض شناخت مردم قرار گرفت.
با حفظ احترام سایر نامزدها، در همین فرصت کم قضاوت‌های صاحب‌نظران نسبت به میرسلیم عبارت است از: ای‌کاش زودتر به میدان می‌آمد، ای‌کاش مردم وی را می‌شناختند، ای‌کاش اصولگرایان روی وی متمرکز می‌شدند، ای‌کاش اصلاح‌طلبان یک میرسلیم داشتند، ای‌کاش این تجربه در خدمت نظام قرار گیرد، میرسلیم نماد برنامه و اعتقاد و اخلاق و ساده‌زیستی بود، میرسلیم هیچ نقطه‌ضعفی برای بهانه ندارد، میرسلیم با تدبر و تعمق در مناظره‌ها ظاهر شد،میرسلیم وارد معارضات اعتماد گریز نشد، میرسلیم توانایی شگرد سازی برای جلب رأی بالا را داشت، ولی احتراز داشت، میرسلیم در همین مدت کوتاه سنگ صبور دانشجویان و اساتید دانشگاه شد، میرسلیم نشان داد سعه‌صدر بالایی دارد، نگاه میرسلیم و سرتکان دادن وی گفته‌ها داشت، مؤتلفه نشان داد آنچه را می‌گوید عمل می‌کند، از مؤتلفه هم انتظار میر سلیم‌ها است، ای‌کاش میرسلیم دوره‌های قبلی نامزد بود، میرسلیم پدیده مناظره و نمونه خوب اخلاق بود، میرسلیم باوجود بهترین و بالاترین نقد، عصبانیت روحانی و جهانگیری را برنیانگیخت، میرسلیم نشان داد یک رئیس‌جمهور مستقر است،میرسلیم بخشی از شاکله شخصیتی‌اش را مرهون شهید بهشتی و مقام معظم رهبری و... است و ده‌ها مورد دیگر.