
کرباسچی میگوید: اصلاحطلبان رو به جامعه بیاورند- فقط به فکر این نباشند که در قدرت باشند- چه طرح و چه همبستگی برای خدمت به این مردم و رفع مشکلات آنها در مسئله کرونا ارائه دادید؟
زید آبادی میگوید: اصلاحطلبان فقط حضور نهادهای قدرت را سیاست میدانند- این نگاه عیب دارد- اصلاح طلبان بروکراتیزه شده اند!- بوروکراسی ناکارآمد را نمایندگی می کردند- اعتیاد به مدیرکل و وزیر و پست پیدا کردند- از دست رفتن مناسب را به معنی هلاکت خود دانستند!- نتوانستند وضعیت موجود را به درستی تحلیل کنند!
اما دکتر تاجیک می گوید: اصلاحطلبان از فردای پیروزی به رخداد اصلاح طلبی و نظام اکسیونی آن وفادار نماندند- بی تردید عشق به قدرت در این بی وفایی اثری شگرف داشت- سوبژکتیوتیه قدرت، و بقاء در قدرت جای سوبرکتیوتیه نقد و اصلاح مستمر قدرت را گرفت!!- گفتمان اصلاحطلبی نیز به نوعی آپاراتوس،دیسپوزتیف قدرت تبدیل شد!!- در پای قدرت و منفعت ذبح شد!!- امروز آنها اصلاح طلبی را دقیقاً در همان موقف و موضعی تعریف می کنند که قدرت و منفعتشان اقتضاء میکند- برای رسیدن به قدرت آرام و قرار ندارند!- کک قدرت در تن و جانشان، آرامش و قرار را از آنها ربوده است.