می گویند ایشان در آخرین کسالتی که متوجه شان شد و با آن نیز دارفانی را وداع گفت همه خانواده، برخی فضلا و وکیل خود را احضار کرد و گفت مهر مرا بشکنید! آقایان گفتند برای چه؟ گفت: برای اینکه بعد از من کسی از این مهر سوء استفاده نکند. عرض کردند، الان چرا؟ فرمودند: از این کسالت خوب نخواهم شد و اصرار کردند و حاضرین تفأل به نیک نگرفتند و انکار کردند تا ایشان قرآن خواسته و استخاره برای این کار کردند. همه منتظر بودند که آیه، وعده بهبودی ایشان را بدهد؛ دیدند تا آقا قرآن را گشود و به اول صفحه آن نگاه کرد و با وجد و نشاط فراوان گفت: «له دعوه الحق» (سوره رعد، آیه 14) مقبره وی در جلو مسجد مدرسه حجتیه واقع شده است.
آیت الله سید محمد حجت کوه کمره ای بعد از سالها خوشه چینی از محضر بزرگان نجف به مقام اجتهاد نائل آمد. بعد از رحلت آیت الله حائری میراث گرانقدر او که همان حوزه علمیه بزرگ قم بود با شکوه و عظمت باقی ماند و آیت الله حجت کوه کمره ای از جمله سه تن از کسانی بود که ایشان برای اداره امور حوزه علمیه قم وصیت و سفارش کرده بود. ایشان نیز در این دوره توانست چندین کار اساسی در حوزه قم انجام دهد. بهبود وضع اسکان، معیشت برای فراهم ساختن زمینه رشد و تحصیل آنان و همچنین تاسیس کتابخانه بزرگ و جمع آوری نسخه های خطی گرانسنگ.
پرهیزکاری، بردباری، پرهیز شدید از تظاهر و حافظه قوی او را همگان ستودهاند. شهید مطهری نیز، از اراده قوی او یاد کرده است. وی به شدت از شهرت پرهیز داشت و در زمان مرجعیت خود اجازه نداد در مجالس و منبرها نامی از او برده شود یا عکس او در نشریات چاپ شود.
می گویند ایشان در آخرین کسالتی که متوجه شان شد و با آن نیز دارفانی را وداع گفت همه خانواده، برخی فضلا و وکیل خود را احضار کرد و گفت مهر مرا بشکنید! آقایان گفتند برای چه؟ گفت: برای اینکه بعد از من کسی از این مهر سوء استفاده نکند. عرض کردند، الان چرا؟ فرمودند: از این کسالت خوب نخواهم شد و اصرار کردند و حاضرین تفأل به نیک نگرفتند و انکار کردند تا ایشان قرآن خواسته و استخاره برای این کار کردند. همه منتظر بودند که آیه، وعده بهبودی ایشان را بدهد؛ دیدند تا آقا قرآن را گشود و به اول صفحه آن نگاه کرد و با وجد و نشاط فراوان گفت: «له دعوه الحق» (سوره رعد، آیه 14) مقبره وی در جلو مسجد مدرسه حجتیه واقع شده است.
