
الف- جریان اخبار و اطلاعات
در فضاى مجازى گاهى بزرگنمایى اغراق آمیز صورت مى گیرد،
گاهى کوچک نمایى ،
گاهى نیمى از حقیقت گفته مى شود،
گاهى قلب حقیقت مى شود،
گاهى به گونه اى حق گفته مى شود تا باطل از آن نتیجه گیرى شود،
گاهى حق و باطل درهم آمیخته مى شود،....
از نظرِ بیان و نگارش ممکن است :
⁃ از تحقیر و توهین و تکذیب نابجا و افترا و بهتان و تزویر ....استفاده شود،
⁃ گاهى از ترکیب متن با موسیقى خاص براى تشدید تأثیرگذارى عاطفى آن استفاده شود ،
⁃ گاهى نماهنگ تأثیرگذار ولى شبهه افکنانه براى موضوعى درست شود،
⁃ گاهى به صورت صرفا ابزارى، از طنز استفاده شود ،
⁃ گاهى شگرد جعل عکس و فیلم و صوت بکارگرفته شود.....
ب- مقابله آزادى و عدالت
جماعتى کثیر به نام آگاهى رسانى و آزادى اندیشه گرفتار موهومات و اراجیف و انحرافات و ظلم مى شوند.....شگردهاى مرسوم آنها:
⁃ تکثیر اشکال براى رفع اشکال
⁃ متوقف ماندن در کلیات براى منصرف کردن از لزوم پرداختن جدى به ریشه ها و جزئیات اجرائى راه حلها
⁃ تشدید جلوه هاى شعارگونه
⁃ استفاده از عناوین و زیرعنوانهاى غلط انداز نسبت به اصل متن
⁃ استفاده از اختلافات قومیتى براى تحریک احساسات و تعصبات گروهى
⁃ تعمیم دادن برخى موضوعات با استفاده از مصادیق ناشایست براى نتیجه گیرى کلى انحرافى
⁃ انگ زدن: مطالب را با برچسبى خاص وارد دسته بندى شناخته شده نمودن و سپس با هتاکى نسبت به آن دسته بندى فرضى ، یا اغراق در حق وى ، ارزش مطالب اصلى را ساقط کردن
ج- نبایدها:
⁃ ایجاد شک نسبت به حقیقت
⁃ مطلبى را براى جلب نظر مخاطب و مفتون کردن او رنگ و لعاب دادن
⁃ مطرح کردن مطالب با دامن زدن به همیّت ها و عصبیت هاى قومى
⁃ مراعات نکردن طبقه بندى مطالب دریافتى یا تجسس شده یا سرقت شده، در هنگام اشاعه آن مطالب
⁃ در نظرنگرفتن رضایت صاحب سخن در هنگام انتقال و انعکاس بدون قید و شرط مطالب او
⁃ رسانه اى کردن مطالب در هنگام خشم
⁃ رهاکردن سررشته کلام تا مرز تجاوز به حدود شرعى ، حقوق عمومى، حقوق دیگران
⁃ انعکاس غرض آلود و حسادت آمیز مطالب
⁃ با انگیزه اخذ پاداش خبرسازى کردن یا آلودن قلم به مزد
د- بایدهاى آگاهى رسانى
⁃ درست آگاه شدن از خبر و مراقبت جدى نسبت به بدفهمیدن
⁃ مبادرت به تجزیه و تحلیل کامل و عدم اتکا به برداشت هاى شخصى بویژه در موارد تخصصى
⁃ زدودن تمام جوانب ابهام با همکارى صاحب سخن/ نقاپیدن سخن به منظور مصادره به مطلوب
⁃ منظور نمودن شرائط زمان و مکان؛ غفلت نکردن از مناسبتهاى خاصى که ظرف سخن را تعیین مى کنند
⁃ آماده کردن مطلب براى انتقال به ذهن شنونده با بهنگام کردن آگاهیهاى دریافتى از صاحب سخن
⁃ پرهیز از پرداختن به حواشى زائد بر متن و بویژه از غلبه دادن حاشیه بر متن
⁃ مراعات کردن نیت صاحب سخن در هنگام انتقال مطلب او به مخاطب نوعى (توجه به عدم تبدیل امید به یأس)
⁃ توجه دادن به کیفیت اداى مطالب و نوع تکیه کلامهاى صاحب سخن در هنگام انتقال مطالب او
⁃ گزک نگرفتن از صاحب سخن بانیت خوار نمودن او بناحق ، یا برعکس اغراق نکردن در حق او و مطلبش با اندیشه تفتین
⁃ منتقل نکردن منظور خود با نوعى نقل به مضمون مطالب صاحب سخن / مراعات اخلاص و انصاف در هنگام تدوین خبر
⁃ ارزیابى محتوایى گیرندگان پس از انتقال مطلب به آنها