با وجودي كه همه ما در كليات وحدت نظر داريم و همه دنباله‌روي رهبر هستند و همه راه امام را دارند دنبال مي‌كنند و در برابر دشمنان و مخالفان نظام هستند؛ متأسفانه برخلاف انتظار، با رفتار برخی اختلافي بين اصول‌گرايان ايجاد شده كه خلاف اصول‌گرايي است.
البته اختلاف نظر امري طبيعي و عقلايي است، چون هر كدام داراي فكري هستند، ولي بعضي جاها خواسته‌ها بايد زير پا گذاشته شود تا اينكه بتوانند به وحدت برسند. اختلافي كه بين اصول‌گرايان هست، ‌با وجودي كه همه‌شان براي ما محترمند‌، موجب نگراني است كه ممكن است دشمن از اين جنبه سوءاستفاده كند به‌خصوص اينكه باعث شود يكديگر را تخریب کنند و به این واسطه دشمن شروع به پخش مطالبي عليه هر يك از اينها كند و حتي كار به جايي برسد كه با شخصيتي مثل آيت‌الله مهدوي‌كني كه امام فرمودند: «من به ايشان ارادت داشتم، دارم و خواهم داشت»، جسارت‌آميز برخورد كنند و تعبيرات زننده‌اي را در مورد ايشان به كار ببرند. اين امر موجب كمال تأسف است.
به هر حال هر كسي در نظر خودش آزاد است؛ استدلالاتي دارد و اصول‌گرايان در عين حالي كه خيلي از كارهاي مثبت دولت را تأييد مي‌كنند انتقاداتي هم دارند، اما نبايد اين امر باعث ايجاد تفرقه بين اصول‌گرايان شود. براي ما محترم هستند، اما اين تفرقه درست نيست.
باید این دستور قرآنی را فراروی منظر خود داشته باشیم که قرآن مي‌فرمايد: «وَ لاَ تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ»(1)، با هم نزاع نكنيد كه موجب فشل شدن و پراكندگي شما شود و آبروي شما از بين برود.
عمده‌اش اين است كه همگي بدانيم همه‌مان دشمن مشتركي داريم و دشمن نمي‌تواند اين مملكتي را كه رو به پيشرفت هست ببيند، براي همين كوشش مي‌كند با ايجاد تفرقه بين مردم از آب گل‌آلود ماهي بگيرد. بايد حواسمان جمع باشد و فریب شيطان را نخوريم.

 

پي نوشت:
(1) قرآن كريم، سوره انفال، آيه 46.