دكتراسدالله بادامچيان
در سال 43 موتلفه اسلامی به این نتیجه رسید که در تکامل مبارزه علیه طاغوت، کار به برنامه مسلحانه خواهد انجامید و بر اساس این تحلیل از امام اجازه خواست که گروه مسلح خود را راه‌اندازی کند و امام با شرایطی که در جای خود بیان شده است اجازه فرمود و گروه مسلح که حرکت خود را «مبارزه مثبت» نام نهاده بود تشکیل شد. هنگامی که حسنعلی منصور مهره فراماسونر آمریکایی – انگلیسی در سال 43 نخست وزیر شد و لایحه کاپیتولاسیون آمریکایی را به تصویب مجلس شورای ملی و مجلس سنا رساند، امام خمینی علیه این خیانت عظیم بپاخاست. کاپیتولاسیون آمریکایی شاه اعطای مصونیت به نظامي های آمریکایی و خانواده آنها و وابستگان آنان حتی خدمتکار آنها بود که هر کار در ایران از کشتن مردم بی گناه و تجاوز به نوامیس آنها و غارت اموال مردم و میراث فرهنگی و اسرار سیاسی و نظامی کشور، بکنند و مرتکب هر گونه خیانت و جنایتی بشوند مصونیت قضایی داشته و نتوان آنها را در ایران حتی بازداشت نمود چه برسد به اینکه مورد محاکمه قضایی قرار داد.
امام خمینی(ره) در 4 آبان 43 علیه کاپیتولاسیون سخنرانی شدیداللحنی کردند و فرمودند: «والله گناهکار است کسی که داد نزند، والله مرتکب کبیره است کسی که فریاد نکشد». امام سپس اعلامیه طولانی و مهمی علیه کاپیتولاسیون نوشتند که فقط خودشان امضاء کردند. نوار سخنرانی امام و اعلامیه ایشان علیرغم خفقان شدید و شدت عمل طاغوت در تجهیز همه عواملش برای جلوگیری از چاپ و پخش اعلامیه و توزیع نوار توسط موتلفه اسلامی تکثیر شد و اعلامیه به طرز بی سابقه ای در یک شب در تهران و شهرستانها به خانه‌ها و مغازه‌ها ریخته شد و در برخی نقاط نصب گردید.
آمریکا وحشتزده از مواضع امام و قدرت تشکیلاتی مخفی که بازوی قوی امام بود در شب 13 آبان 43 امام خمینی را دزدانه از قم ربود، و در یک اقدام هماهنگ با سران ترکیه که آنها هم مزدور آمریکا بودند امام را به بورسا در ترکیه برد. عبا و عمامه ایشان را به زور گرفت و امام اجبار به پوشیدن کت و شلوار یافت. سپس در ایران توطئه کرد که کشتار بیرحمانه وسیعی از مردمی که احتمال می‌داد در اعتراض به تبعید امام به خیابانها بریزند بکند و دیکتاتوری خشن و بیرحمانه رضاخانی را تجدید نماید. مردم در صبح 13 آبان تظاهرات کردند و بازارها بسته شد اما بعد از ظهر بر اساس اطلاعات رسیده و بررسی وضعیت تظاهرات و میزان آمادگی عمومی در یک تصمیم که توسط سران موتلفه اسلامی در یک جلسه اضطراری فوق‌العاده و سرپا در کوچه غریبان در بازار تهران اتخاذ گردید دستور توقف تظاهرات داده شد و بدین ترتیب از کشتار وسیعی که رژیم در نظر داشت انجام دهد جلوگیری شد. رژیم طاغوت هم که نتوانسته بود بهانه بدست بیاورد نتوانست سرکوب را اجرا کند. ولی منصور از فردای آن روز شروع به اهانت صریح به امام و به روحانیت اسلام کرد شاید مقصودش عصبانی کردم مردم و اقدامات شتابزده آنان بود تا بتواند سرکوب را اجرا و دیکتاتوری سیاه را برقرار نماید.
موتلفه در کنار اقدامات اعتراضی و سیاسی، گروه جهاد مسلح را بسیج کرد و با توجه به صراحت امام در خیانت وزراء و وکلا و مزدوریت آنها برای آمریکا، و حکم وجوب فریاد علیه کاپیتولاسیون و نظر صریح شهید آیت الله مطهری که نظر داشت باید چند نفر از مزدوران شاه به خاک بیفتند تا روحیه مردم بازسازی شود که تقریباً اذن شرعی برای اعدام انقلابی منصور بود، تصمیم به اعدام شاه و منصور و برخی سران طاغوت گرفت. سپس حکم قطعی مهدورالدم بودن شاه و منصور را از مرحوم آیت الله العظمی میلانی دریافت کرد و در اول بهمن 43 در جلوی مجلس شورای ملی توسط شهید محمد بخارائی حکم الهی را بر منصوراجرا کرد و در لبيك به امام در ضرورت شكستن سكوت بلندترين فرياد را از گلوي اسلحه به گوش جهانيان رساند.
