سبک زندگی خیلی زیبای ماه رمضان، به دلیل این بود که نگاه مردم به ماه رمضان ظاهری نبود. متوجه حقیقت دین در این ماه مبارک بودند. اگر اهل اسراف هم بودیم، در ماه رمضان چون اسراف حرام است کنار می‌گذاشتیم. تجمل، چشم و هم‌چشمی و هر آنچه را که از دیدگاه دین اشکال دارد، کنار می‌گذاشتیم. الان یک مقدار اسم رمضان هست، اما رسم رمضان کمرنگ است. یعنی گاهی وقت‌ها می‌خواهیم افطاری هم بدهیم، تجملات و اسرافش هم حفظ شود. متأسفانه آنچه در جامعه ما ساری و جاری است، اینها است. تفاوت به این است که نگاه به اسم رمضان و دین است، نه رسم آن. امیدواریم توجه به رسم رمضان و دین در جامعه‌مان پررنگ‌تر شود.

ديدگاه شهيد مظلوم اين است كه براي تامين امنيت بايد دو مسئله را دنبال كنيم: اجراي حدود الهي و اجراي برنامه هاي اقتصادي. ايشان در مصاحبه اي كه در آن سالها داشتند نظرشان اين بود كه مردم را از گرسنگي و فقر نجات دهيد اگر كسي فقير باشد و فشار زندگي هم روي او باشد. طبيعي است اگر ايمان نداشته باشد گرد كج ميرود

به نظر من حزب موتلفه فراگیر است. ممکن است بگویید حزب فراگیر یعنی مثل حزب جمهوری اسلامی که یکمرتبه 70، 80 درصد مردم به آن بپیوندند. آن بحث دیگری است. این که چند درصد از مردم ایران به احزاب می‌پیوندند؟ و نهایتاً چقدر می‌توانند در فعل و انفعالات سیاسی مؤثر باشند. آن یک بحث دوم است، اما معتقدم حزب مؤتلفه اسلامی یک حزب فراگیر است.

هدف اصلی خانه احزاب چه بود؟ کمک به تحزب، نه به یک حزب. در دو سه دور اول ـ هم وقتی دست اصلاح‌طلب‌ها بود و هم زمانی که دست ما بود ـ این کار را کردیم و تلاشمان بر این بود تحزب در کشور نهادینه شود و تأثیرات مثبتی هم داشت. در دور چهارم با حضور احزاب کوچک و افزایش تعداد اصلاح‌طلب‌ها سعی می‌شد قضیه یکطرفه شود و در جهت استفاده از حزب‌ها بود و خانه احزاب برای حزب‌ها باشد، نه برای تحزب. در نتیجه اصولگرایان کنار رفتند و قضیه یکطرفه شد. قرار بر این بود بین دو جناح هماهنگی ایجاد شود، ولی اگر همه‌اش دست اصلاح‌طلب‌ها یا اصولگراها باشد نقض غرض می‌شد.